உங்களைத் தாழ்வடையச் செய்யும் குறைகளையும், உந்துதல்களையும், பழக்கங்களையும் மறைக்க முயலாதீர்கள். மக்கள் தங்களுக்கான புது ஆடைகளைத் தைத்துக்கொள்வதற்கு துணிகளை வாங்க கடைக்குச் செல்லும்போது, வெண்ணிறத்திற்கு பதிலாக வண்ணத் துணிகளையே தேர்ந்தெடுப்பதை நீங்கள் கவனித்திருக்கிறீர்களா? அவர்களிடம் “ஏன் வண்ணத் துணிகளைத் தேர்ந்தெடுக்கிறீர்கள்?” என்று கேட்டால், அவர்கள் தரும் பதில், “அவற்றில் அழுக்குத் தெரியாது!” என்பதுதான். எனவே மக்கள் தங்களது குறைகளைக் களையப் பாடுபடுவதற்கு பதிலாக எவ்வாறு அவற்றை மறைக்க முயலுகிறார்கள் என்பதை நீங்களே பார்க்கலாம். அவர்கள் தேகரீதியான சுக சௌக்கியங்களின் மீது அதிகளவு பற்று கொண்டிருக்கின்றனர். உண்மையைச் சொன்னால், உங்களுடைய உடலை, தினமும் மூன்று அல்லது நான்கு முறை கழுவி, கட்டுப்போட்டு, மருந்து தடவி சிகிச்சை அளிக்க வேண்டிய ஒரு காயம் என்று கருதுங்கள்; அதுவே உணவு மற்றும் குடிநீரின் உண்மையான நோக்கமாகும். தாகம் ஒரு நோய்; தண்ணீர் அதற்கு மருந்து. பசி ஒரு நோய், உணவே அதற்கான மருந்து. அதுபோல இன்பத்திற்காக ஏங்குவது ஒரு வியாதி, பற்றின்மையே அதற்கான மருந்து! (தெய்வீக அருளுரை, மார்ச்16, 1966)