தலைசிறந்த விஞ்ஞானிகள் கூட அவ்வப்போது மாறுபட்ட புத்தியின் காரணமாகவே, தங்களுடைய சத்தியத்தை மறந்து, அசத்தியத்தையே சத்தியம் என்று கருதினார்கள். இந்நாளில், அசத்தியத்தை சத்தியமாகவும், சத்தியத்தை அசத்தியமாகவும், தர்மத்தை அதர்மமாகவும், அதர்மத்தை தர்மமாகவும் கடைப்பிடித்து வருகின்றனர். பண்டைய காலத்திலிருந்து நம்முடைய பாரத தேசம் எதை கௌரவித்து வந்துள்ளது? சத்தியத்தை வரவேற்றது, தர்மத்திற்கு முடிசூட்டியது, நியாயத்திற்காக உறுதிபூண்டது. ஆனால் இன்றைய மனிதன் இந்த தர்மத்தைக் காப்பாற்ற முடியாமல் இருக்கிறான். சத்தியத்தைக் இரட்சிக்க முடியாமல் இருக்கிறான். அதர்மத்தைக் கட்டுப்படுத்த முடியாமல் இருக்கிறான். இதற்குக் காரணம் என்ன? அவனுக்குத் தெரிந்திருந்தாலும், தீய வழிகளில் செல்வதும், தர்மத்தைத் தவறாகப் புரிந்து கொள்வதும் தான் இதற்குக் காரணம். ஒருவருக்கு தர்மமாக இருப்பது, மற்றொருவருக்கு அதர்மமாகத் தோன்றுகிறது. ஒருவருடைய சத்தியம், மற்றொருவருக்கு அசத்தியமாகத் தோன்றுகிறது. இதற்குக் காரணம் என்ன? சத்தியத்தின் தோஷமா, தர்மத்தின் தோஷமா? இல்லை. இல்லை. புத்தியின் தோஷமே இதற்கு மூலகாரணம். அதனால் தான் நாம், காயத்ரி மந்திரத்தில் கூறியபடி புத்தியைத் தெளிவுபடுத்த வேண்டுமென இறைவனைப் பிரார்த்திக்கிறோம். (தெய்வீக அருளுரை, செப்டம்பர்13, 1999)