இன்று பக்தர்கள் இறைவனைப் பற்றிய ஏதோ ஒரு ரூபத்தை மனதில் கொள்கிறார்கள். ஆனால், செய்யும் பூஜை புனஸ்காரங்களையோ சிரத்தை ஏதுமின்றி இயந்திரகதியில் செய்கிறார்கள். உங்கள் தானதருமங்கள், வழிபாடுகள் ஆகியவை அனைத்தும் இறைவனுக்கு ஒரு பொருட்டே அல்ல. உங்கள் தான தருமங்களையும் செல்வத்தையும் வருமானவரித் துறையினரிடம் காட்டுங்கள். இறைவனுக்குத் தேவை உங்கள் ப்ரேமை மட்டுமே. ப்ரியமான பக்தர்களே! இறைவனின் திருநாமத்தை உச்சரித்தால் மட்டும் போதாது. உங்கள் ப்ரேமையை இறைவனுக்கு அளியுங்கள். ப்ரேமை உங்கள் சொத்து அல்ல. உண்மையில் அது இறைவனின் சொத்து. இறைவனுடையதை இறைவனுக்கே அர்ப்பணம் செய்யுங்கள். இந்த அர்ப்பணிப்பு இல்லாமல் நீண்ட ஆயுள் இருந்து என்ன பயன்? உங்கள் ப்ரேமையை இறைவனைத் தவிர வேறு யாருக்கும் கொடுப்பதற்கு உங்களுக்கு உரிமை இல்லை. உங்கள் ப்ரேமை அனைத்தையும் நீங்கள் இறைவனிடம் செலுத்தும்போது, உங்கள் தேவைகள் அனைத்தையும் அவன் கவனித்துக் கொள்வான். இவ்வுலகில் இறைவனால் செய்ய முடியாதது என்று எதுவுமேயில்லை. பட்டினமோ, பட்டிதொட்டியோ, கானகமோ, வானகமோ, மலையுச்சியோ, அலைகடலோ, இறைவன் எங்கும் நீக்கமற நிறைந்தவன். அவன் கால, தேச பரிமாணங்களைக் கடந்தவன். அனைத்து உயிரினங்களும் அவனுடைய திருவடிவங்களே. இந்த சத்தியத்தை உணர்ந்து, அதைக் கடைப்பிடித்து, ஆனந்தத்தை அனுபவியுங்கள். அதுவே உண்மையான பக்தியாகும். அப்போதுதான் மனித வாழ்க்கை அர்த்தமுள்ளதாகிறது. (தெய்வீக அருளுரை, செப்டம்பர்03, 1999)