இவ்வுலகில் எல்லா மக்களும் குணப்படுத்த முடியாத ஒரு நோயால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளனர். இது சிலரில் குறைந்த அளவிலும், பிறரில் மிகவும் கடுமையாகவும் இருக்கலாம். வித்தியாசம் தீவிரத்தில் மட்டுமே உள்ளது, ஆனால் அனைவரும் இதனால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளனர். அனுபவம் வாய்ந்த மருத்துவர்களாலும் சிறந்த மருத்துவ சிகிச்சையாலும் கூட இதைக் குணப்படுத்த முடியாது. அதுவே ‘அஹங்காரம்’ எனும் நோயாகும். ஒரு சாதாரண மனிதன் அஹங்காரம் கொள்ள வேண்டிய அவசியம் என்ன? இந்த முழு உலகத்தோடு உங்கள் நிலையை ஒப்பிடுகையில், நீங்கள் ஒரு மிகச் சிறிய துரும்பு போன்றவரே. உலக வரைபடத்தில் இந்தியா ஒரு சிறிய நாடு, தமிழகம் அதன் ஒரு பகுதி. தமிழ்நாட்டில் கொடைக்கானலை ஒரு சிறு புள்ளியாகத்தான் பார்க்க முடியும். இதில் உங்கள் நிலை என்ன? இவ்வாறு நீங்கள் பகுத்து ஆராயும் போது, நீங்கள் ஒரு பொருட்டே இல்லை என்பதைக் காண்பீர்கள். நீங்கள் அஹங்காரத்தால் பூரித்துப் போய், நான் எவ்வளவு பெரியவன் என்று நினைத்தால் அது வெறும் அஞ்ஞானமே. இந்த உலகில் எங்கும் நிறைந்துள்ள திவ்யத்துவமும் தானும் ஒன்றே என்ற சத்தியத்தை உணர்ந்த ஒருவரிடம் அஹங்காரத்திற்கு இடமில்லை. இந்த உலகில் அனைவரும் தெய்வஸ்வரூபங்களே; அந்தப் பல கோடி மக்களில் நீங்களும் ஒருவர். இந்த உண்மையை நீங்கள் உணரும்போது அஹங்காரத்துக்கு இடமேது? இந்த அஞ்ஞானத்தால் தான் ஒருவன் அஹங்காரம் கொண்டு பல பிரச்சினைகளை எதிர்கொள்கிறான். தெய்வீக அருளுரை, ஏப்ரல்21, 1998