நதிகள் கடலைச் சென்றடைய வேண்டுமேயன்றி, பாலைவனத்தை அல்ல; நீர் நீருடன் தான் கலக்க வேண்டும். அதுவே கைவல்யம் அல்லது சாயுஜ்யம் எனப்படும் பூரணத்துவமாகும். அந்த இலக்கை எப்போதும் கவனத்தில் வைத்திருப்பதற்கு, அலைபாயும் மனதைத் தொடர்ந்து கட்டுக்குள் வைத்திருங்கள். சூரியன் வானத்தில் இருக்கும்போது சந்திரன் கண்ணுக்குப் புலப்படாமல் போய்விடுகிறது. கூர்மையான புத்தியே சூரியன்; மனமே, வளர்ந்தும் தேய்ந்தும் போகின்ற சிறு துணைக்கோளான சந்திரன். எனவே, புத்திக்கு முழு முக்கியத்துவம் கொடுங்கள்; மனதை, உணர்ச்சிகளுக்குப் ஆட்படாமல் பகுத்தறிவுக்கு அடிபணிந்திடச் செய்திடுங்கள். புலன்களின் அடிமையாக இல்லாமல், அவற்றின் அதிபதியாக இருங்கள். கிருஷ்ணரின் பெயரான ஹ்ருஷீகேசன் என்றால் புலன்களின் அதிபதி என்று பொருள்; அர்ஜுனனின் பெயரான குடாகேசன் என்பதற்கும் பொருள் இதுவே. அதனால்தான் அவர்கள் இருவரும் தோழர்கள் ஆனார்கள். புலன்கள் உங்களை உலகின் பக்கம் இழுத்துச் செல்லும்; இந்நிலையில், புலன்கள் அசுரப்பசியோடு இருக்கும்போது கானகத்திற்கு ஓடிப்போவதால் என்ன பயன்? முனிவர்கள் ஏன் கானகத்திற்குச் சென்றார்கள்? கானகத்தின் ஆழ்ந்த அமைதியில் அவர்களின் மனதை லயித்திருக்கச் செய்யவும், எப்போதும் இறைசிந்தனையில் நிலைத்திருக்கச் செய்யவும் தான்; ஏனெனில் மற்ற எல்லா ஓசைகளும் நின்றுவிடும்போது இறைவனின் குரல் மட்டுமே கேட்கும். பிற ஓசைகளை அனுமதிக்கும் சன்னல்களை நீங்கள் மூடிவிட்டால், உங்கள் இல்லத்தையே சுதந்திரச் சோலையாக, தவச்சாலையாக மாற்றி விட முடியும்! (தெய்வீக அருளுரை, ஜனவரி 30, 1965)