இயேசுவை சிலுவையில் அறைந்தபோது, அவருடைய அன்னை மரியாள் அவர் அருகில் வந்து கண்ணீர் வடிக்க ஆரம்பித்தார். இயேசு அன்னையைப் பார்த்து, “அம்மா, ஏன் அழுகிறாய்? உடல் நீர்க்குமிழி போன்றது. இந்த உடலை வைத்து அவர்கள் என்ன வேண்டுமானாலும் செய்து கொள்ளட்டும். இவர்கள் என்னைக் கொல்லப் பார்க்கிறார்கள் என்று நினைக்கிறீர்கள். எனக்கு மரணம் என்பதே இல்லை. யாராலும் என்னைக் கொல்ல முடியாது” என்று ஆறுதல் கூறினார். அப்போது மரியாள் அவரிடம், "நீ என் தேகத்தின் மகன் அல்லவா?" என்று கேட்டார். அதற்கு இயேசு, “நிச்சயமாக! நான் உங்களுடன் உடல்ரீதியாக, ஒரு மகனாகத் தொடர்புடையவன். ஆனால், I am I - ‘நான் நானே’ தான். நீங்கள் அனைவரும் எனக்குக் குழந்தைகள் போன்றவர்கள். நீங்கள் அனைவரும் தெய்வத்தின் திருவுருவங்கள்" என்று பதிலளித்தார். இவ்வாறு, இயேசு அனைத்து சோதனைகளையும் கடந்து ஆன்மிகத்தின் மிக உயர்ந்த நிலையை அடைந்தார். இயேசு ஒரு மனித உருவம் மட்டும் கொண்டவரல்ல, அவர் பரமாத்மாவின் திருவுருவமாகவே திகழ்ந்தார். ஆனால் சிலரால் அவருடைய தெய்வீகத்தை உணர முடியவில்லை. இப்போதும் சிலருக்கு மட்டுமே தெய்வ நம்பிக்கை இருக்கிறது, மற்றவர்களுக்கு இல்லை. சிலர் தெய்வத்தைப் போற்றுகிறார்கள், மற்றவர்கள் நிந்திக்கிறார்கள். இவை அனைத்தும் அவரவர் நம்பிக்கையைப் பொறுத்தது. கல்லைக் கடவுளாகக் கருதினால் அது தானாகவே கடவுளாக ஆகிவிடும். (தெய்வீக அருளுரை, டிசம்பர் 26, 2007)