இரண்டு குறைபாடுகள் காரணமாய் இறைத்தன்மையை எங்கும் நீக்கமற உணர முடியாமல் மனிதர்கள் இருக்கிறார்கள்: 1) அவர்கள் தங்களுடைய எண்ணற்ற தவறுகளைக் கண்டுகொள்ளாமல் இருப்பது, 2) பிறருடைய சிறு தவறுகளைக் கூட பூதாகரமாக்குவது. ஒருவர் தன்னுடைய தவறுகளை மறைத்து, பிறருடைய குறைகளை முன்னிலைப்படுத்துவதை நிறுத்தினால்தான் இறைத்தன்மையைப் பெற முடியும். மற்றவர்களின் குறைகளைத் தேடுவது பெரும் பாவமாகும். மாறாக, உங்களுடைய குறைகளைத் தேடுங்கள். உங்களுடைய மிகச்சிறியதான குறையையும் ஒரு மிகப்பெரிய தவறாகக் கருதி அதைச் சரிசெய்ய முயன்றிடுங்கள். பிறருடைய குறைகள் எவ்வளவு பெரிதாக இருப்பினும், அவற்றை எம்மாத்திரமும் லட்சியம் செய்யாதீர்கள். பிறரை விமர்சிக்காதீர்கள்; மேலும் ‘மனிதனாகப் பிறந்து, மனித குணங்களைக் கொண்டு, இப்படிப்பட்ட தகாத பணியை நான் செய்யலாமா’ என உங்களை நீங்களே கேள்வி கேட்டு விமர்சித்துக்கொள்ளுங்கள். உண்மையான ஆன்மிக சாதனை என்பது ஒருவரின் தவறுகளைத் தானே கண்டறிந்து அவற்றைத் திருத்திக் கொள்வதில் உள்ளது. அது, தீய போக்குகளை விடுத்து உன்னத பண்புகளை வளர்க்கும் ஈடுபாட்டை உள்ளடக்கியதாகும். அதுவே ‘சா-தனா’. ‘சா’ என்பது, சகல ஐஸ்வர்யத்தின் (தனா) ஸ்வரூபமாக விளங்கும், இறைவனைக் குறிக்கிறது. (தெய்வீக அருளுரை, மார்ச் 12, 2002)