சத்தியத்தைத் தேடுதல் என்பது உங்களது அன்றாட ஆன்மிக சாதனையாக இருக்க வேண்டும்; ஒவ்வொரு தருணத்தையும் இந்த முதன்மையான கடமைக்காகப் பயன்படுத்த வேண்டும். உங்களது புத்தி, தவத்தால் தூய்மையாக்கப்பட்டிருந்தால் மட்டுமே சத்தியம் அதில் பிரதிபலிக்க முடியும். தவம் எனப்படுவது, உயர்ந்த நோக்கங்களுடன் மேற்கொள்ளப்படும் அனைத்து செயல்கள், ஆத்ம தாபத்தைக் குறிக்கும் அனைத்து செயல்கள், முன் செய்த தவறுகளுக்காக வருந்துதல், நல்லொழுக்கம் மற்றும் சுயக்கட்டுப்பாட்டைப் பற்றி ஒழுகுவதில் உறுதியான மனப்பாங்கு, வெற்றி தோல்வியை சாந்தமான சமச்சீரான மனப்பாங்குடன் வளைந்து கொடுக்காமல் எதிர்கொள்வது ஆகியவையே ஆகும். தவமே, பற்றின்மை மற்றும் கட்டுப்பாட்டைப் பேணிக்காக்கிறது. தற்போது வழிதவறுவதற்கான தூண்டுதல்கள் பெருகிவிட்ட நிலையில், இந்தக் கட்டுப்பாடு மிகவும் அத்தியாவசியமாகும். மக்களின் மனதில் அறியாமை எனும் இருள் மண்டிக் கிடக்கும் இக்கலியுகத்தில், வாழ்க்கைப் படிகளுக்கு ஒளியூட்டும் எந்தச் சிறு தீபமும் வரவேற்கப்பட வேண்டிய ஒன்றே. அதனால்தான், ஸத்கர்மா, ஸதாசாரா, ஸத்-ப்ரவர்த்தனா, அதாவது நற்செயல்கள், நற்பழக்கங்கள் மற்றும் நன்னடத்தை ஆகியவற்றைப் பற்றி ஒழுகுங்கள் என நான் உங்களுக்கு அறிவுறுத்துகிறேன்; அதன் மூலம் நீங்கள் இறைவனது சந்நிதியில் என்றும் நிலைகொண்டு இருப்பீர்கள். (தெய்வீக அருளுரை, நவம்பர் 23,1965)