பாபம், தாபம், அஞ்ஞானம், அதாவது பாவம், துன்பம் மற்றும் அறியாமை ஆகிய மூன்று சோகங்கள் அதிகரிப்பது, வேதாந்தத்தின் அறிவையும் பயிற்சியையும் தவிர்ப்பதன் விளைவேயாகும். உங்களின் மெய்யுணர்வுக்கு பொதுவாக அளிக்கப்படும் பெயரான ‘ராம’ எனும் திருநாமமே இம்மூன்றிற்கும் அருமருந்தாகும். ‘ஆத்மா’, ஆத்மா-ராம என்று அழைக்கப்படுகிறது. ஏனென்றால் ராம என்றால் ரமிக்கச் செய்வது என்று பொருள்; மேலும் ஆத்மாவைப் போல பரந்த தீராத ஆனந்தத்தைத் தருவது வேறெதுவும் இல்லை. எனவே ராம என்றாலே ஆத்மா என்றுதான் பொருள். அந்தச் சொல், 'ரா', 'அ' 'ம' என்ற மூன்று கூறுகளைக் கொண்டதாகும். ‘ரா’ என்பது அக்னி தத்துவத்தைக் குறிப்பதாகும்; இது பாவத்தை எரித்துச் சாம்பலாக்கி விடுகிறது. ‘அ’ என்பது சூரிய தத்துவத்தைக் குறிக்கிறது; இது அறியாமையெனும் இருளை நீக்குகிறது. ‘ம’ என்பது சந்திர தத்துவமாகும்; இது துன்பத்தின் வெம்மையைத் தணிக்கிறது. எனவே, ‘ராம’ என்பது மூன்று விதமான சோகங்களையும் வென்று, சத்யம், சிவம், சுந்தரம் ஆகியவற்றை வெளிப்படுத்துகிறது. இந்த முக்கியத்துவத்தை மனதில் கொண்டு ராமநாமத்தைச் சொல்லுங்கள்; அதன் பலனை மிக விரைவில் நீங்கள் உணர முடியும்! (தெய்வீக அருளுரை, ஏப்ரல் 22, 1967)