இறைவன், எதைக்கேட்டாலும் அளிக்கும் தெய்வீக கற்பகத்தருவைப் போன்றவன். ஆனால், நீங்கள் மரத்தின் அருகில் சென்று உங்களுக்குத் தேவையானதைக் கேட்க வேண்டும். நாத்திகன் என்பவன் மரத்திலிருந்து விலகி வெகு தொலைவில் இருப்பவன், அருகில் வருபவனே ஆத்திகன்; அதுதான் வித்தியாசம். மரம் எந்த வித்தியாசத்தையும் பாராட்டுவதில்லை; அது அனைவருக்கும் வரங்களைக் கொடுக்கிறது. இறைவனை நீங்கள் அறியவில்லை, போற்றவில்லை என்பதற்காக அவன் தண்டிக்கவோ பழிதீர்க்கவோ மாட்டான். அவனை மகிழ்விப்பதற்கென்றே சிறப்பான ஆராதனை என்று எதுவும் இல்லை. நீங்கள் காது கொடுத்து கேட்டால், ஒவ்வொரு ஒலியிலும் இறைவனுடைய ஸாந்நித்யத்தை உரைக்கும் "ஓம்" என்பதை நீங்கள் கேட்க முடியும். பஞ்சபூதங்களும் “ஓம்” எனும் ஒலியை எழுப்புகின்றன. “ஓம்” என்பது எங்கும் நிறைந்துள்ள இறைவனின் சின்னம் என்பதை உணர்த்துவதற்காகவே கோவிலில் மணி உள்ளது. “ஓம்” என்று மணி ஒலிக்கும்போது, ​​உங்களுக்குள் இருக்கும் தெய்வீகம் தட்டி எழுப்பப்பட்டு, இறைவனுடைய ஸாந்நித்யத்தை நீங்கள் உணர்வீர்கள். கோவிலில் உள்ள சன்னதியின் முன் அடிக்கப்படும் மணியின் அர்த்தம் இதுதான். அச்சமின்றி ஆண்டவனை அணுகும் உரிமையையும், உங்கள் பாரம்பரியத்தை அடையும் உரிமையையும் கேட்டுப் பெறுங்கள். நீங்கள் இறைவனை அணுகும்போது அவனைப் போற்றிப் புகழ்ந்தாக வேண்டும் என்று தோன்றாத அளவுக்கு நீங்கள் அவனிடம் சுதந்திரமாக உணர வேண்டும். போற்றிப் புகழ்தல் என்பது நெருக்கமின்மை மற்றும் அச்சத்தின் அடையாளமாகும். (தெய்வீக அருளுரை, மார்ச் 25, 1958)