தீய குணங்களை வேரோடு முழுமையாக பிடுங்கி எறிய வேண்டும்; அல்லது படிப்படியாக அவற்றை நீக்குவதற்காகவாவது முறையாக முயற்சி செய்ய வேண்டும். இப்படிப்பட்ட சாதகர்கள், நீரோட்டத்திற்கு எதிராக எதிர்நீச்சல் போட வேண்டியிருக்கும். எதிர்நீச்சல் போட்டுச் செல்வதே மூலாதாரத்தை அடைவதற்கான முறையாகும்; நீரோட்டத்துடனேயே மிதந்து சென்றால் அதிலிருந்து மேலும் மேலும் விலகி சென்று நமது இலக்கையே அடைய முடியாமல் போய்விடும். நதியில் எதிர்நீச்சல் போட்டுச் செல்வது சற்று கடினமாக இருந்தாலும், போடும் ஒவ்வொரு துடுப்பும் உங்களை குறிக்கோளுக்கு அருகில் இட்டுச்செல்லுமேயன்றி, அதை விட்டு விலகி அல்ல. இந்த சிரமத்தை தவிர்ப்பதற்கு, ஒருவர் தியானம் எனும் தோணியைப் பயன்படுத்த வேண்டும். தியானத்தின் மூலம் உடலின் பலவீனத்தை நீக்கி, அலைபாயும் மனோவேகத்தைக் கட்டுப்படுத்தி, இறையருளின் இருப்பிடத்திற்கு முன்னேறுவதை எளிதாக்க முடியும். பின்னர் ஒருவர் பரமாத்மாவை (ஆதிமூர்த்தி) அடைய முடியும். மாறாக, சுலபமாக இருக்கிறதே என்பதற்காக நீரோட்டத்துடனேயே ஒருவர் மிதந்து சென்றால், இறையருளிலிருந்து திரும்பி விலகிச் சென்றவராவார். (தியான வாஹினி, அத்தியாயம்-9)