மனிதர்கள், பித்தளைப் பானைகளை தங்கம் என நினைத்து கட்டிப்பிடித்துக் கொண்டு இருக்கிறார்கள்; ஆனால் அவை பளபளப்பாக இருக்க வேண்டுமென்றால், அவற்றைத் தேய்த்து மெருகூட்ட வேண்டும். என்றாவது ஒருநாள் இந்த இடையறாத ‘தேய்த்தல்’ மற்றும் ‘மெருகூட்டு’வதில் வெறுப்படைந்து, அவர்கள், "இந்த ‘தேய்த்தலில்’ இருந்தும், இந்தப் பிறவி, இந்தத் துன்பம், இந்தத் துயரம் ஆகியவற்றிலிருந்தும் என்னை விடுவிப்பாயாக" என்று பிரார்த்தனை செய்வார்கள். வாழ்க்கையோ குறுகியது, காலமோ கரைந்து கொண்டு இருக்கிறது; உங்களுடைய ஆன்மிக சாதனையோ ஆமை வேகத்தில் ஊர்ந்து சென்று கொண்டிருக்கிறது. சற்று வேகமாக முன்னேற வேண்டும் என்று நீங்கள் எப்போது முடிவு செய்யப்போகிறீர்கள்? உங்கள் ஆன்மிக சாதனை, தேர்வில் நீங்கள் எழுதும் பதில்களைப் போன்றது. நீங்கள் 5 அல்லது 6 மதிப்பெண்கள் மட்டுமே எடுத்தால், தேர்வாளர், "மிகக் குறைவான இந்த மதிப்பெண்களால் என்ன பயன்? இது உங்களை இங்கேயும் இல்லாமல், அங்கேயும் இல்லாமல் ஆக்கிவிடும்" என்று கூறி, அந்த மதிப்பெண்களையும் கொடுக்காமல் விட்டுவிடுவார். நீங்கள் விடாமுயற்சியும், நன்னடத்தையும் கொண்ட மாணவராக இருந்தால், நீங்கள் தேர்ச்சி பெறவேண்டிய மதிப்பெண்களுக்குச் சற்றுக் குறைவாகப் பெற்றாலும் கூட, இறையருள் உங்களுக்குக் கொஞ்சம் ஆறுதல் மதிப்பெண்களை கூடுதலாக அளித்து, உங்களைத் தேர்ச்சி பெறச் செய்து விடும். நற்செயல்கள், நல்லோரின் சேர்க்கை மற்றும் நற்சிந்தனைகளில் உங்களை ஈடுபடுத்திக் கொள்ளுங்கள். உங்கள் கவனத்தை குறிக்கோள் மீது வைத்திருங்கள்! (தெய்வீக அருளுரை, பிப்ரவரி 23, 1958)