ஒவ்வொருவருள்ளும் சத்தியத்தின் பொறி இருக்கிறது; அந்தப் பொறி இல்லாமல் யாரும் வாழ முடியாது. ஒவ்வொருவருள்ளும் ப்ரேமையின் ஜோதி இருக்கிறது; அது இல்லாமல் வாழ்க்கை இருண்ட வெற்றிடமாக ஆகிவிடுகிறது. அந்தப் பொறி, அந்த ஜோதி, இறைவனே; ஏனெனில் அவனே அனைத்து சத்தியம் மற்றும் ப்ரேமையின் மூலாதாரமாவான். ஒருவர் சத்தியத்தை அறிய விழைகிறார்; தனது மெய் இயல்பை அறிய முற்படுகிறார், ஏனெனில் ஒருவரது இயல்பே சத்தியமாகிய இறைவனிடமிருந்து பெறப்பட்டதாகும். அளிப்பதற்கும், பகிர்ந்து கொள்வதற்கும் ஒருவர் ப்ரேமையை நாடுகிறார், ஏனெனில் அவரது இயல்பே இறைவனுடையதாகும், மேலும், இறைவன் ப்ரேமையே. அரிசியைக் கொண்டுள்ள நெல்விதையைப் போல, உள்ளிருக்கும் விதையை மூடியிருக்கும் உமியே மாயை; அரிசியே ஜீவாத்மா; போஷாக்கு அளிக்கும் அரிசியின் சாரமான உணவே பரமாத்மா. எனவே, உள்நோக்கிய பார்வையை வளர்த்துக்கொள்ளுங்கள்; பிறரைப் பற்றியும் அவர்களுடைய குறைகளைப் பற்றியும் கவலைப்படாதீர்கள். சற்று ஆத்ம பரிசோதனை செய்யுங்கள். உபநிஷதங்களையும் மறைநூல்களையும் படியுங்கள் - அவை உங்களுக்கு ஓரளவு உதவக்கூடும். அந்த உதவி ஓரளவுக்குத்தான் என்பது நினைவிருக்கட்டும்! அவை வரைபடங்கள், வழிகாட்டிமரங்கள் தானே தவிர வேறில்லை. நீங்கள் அவற்றை நடைமுறைப்படுத்த வேண்டும்; செயல்படுத்தி, அனுபவித்துப்பாருங்கள். (தெய்வீக அருளுரை, செப்டம்பர் 01, 1958)