மனிதனின் அழியாத பகுதி எது? அவன் குவித்த செல்வமா, கட்டிய வீடுகளா, வளர்த்த உடற்கட்டா, பெற்ற ஆரோக்கியமா, பேணி வளர்த்த குடும்பமா? இல்லை, அவன் செய்த வளர்த்த சம்பாதித்த எதுவும் நீடிக்கப் போவதில்லை; காலத்தின் கோலத்தால் அவை அனைத்தையும் அவன் விட்டுவிட்டுத்தான் செல்ல வேண்டும். அவன் மிகவும் நேசித்த பூமியின் ஒருபிடி மண்ணைக் கூட அவன் தன்னுடன் எடுத்துச் செல்ல முடியாது. அழிவேயில்லாத 'நான்' என்பதைக் கண்டுபிடியுங்கள், மேலும் அது உங்களுள் உள்ள இறைவனின் ஒரு பொறிதான் என்பதை அறிந்து கொள்ளுங்கள்; பரந்து விரிந்த, அளவிட முடியாத பரம்பொருளுடனான துணையுடன் வாழுங்கள்; நீங்களும் பரந்து விரிந்த அளவிடமுடியாதவராக ஆக்கப்படுவீர்கள். ஒரு ரூபாய் நோட்டைக் கையில் பிடித்துக்கொண்டு, “இது என்னுடையது” என்று நீங்கள் பெருமிதத்துடன் சொல்லும்போது, ​​அந்த நோட்டு உங்களைப் பார்த்துச் சிரிக்குமாம்; ஏனென்றால், “ஓ, இப்படிப் பெருமைப்பட்டுக் கொண்ட எத்தனை ஆயிரம் பேரை நான் பார்த்திருக்கிறேன்!" என்று அது கூறுமாம். தேஹம் ஒரு கூடாரமே அன்றி வேறில்லை; அந்த மாயையை கொஞ்சிக்குலவ வேண்டாம்; உள்ளுறையும் தேஹிக்காக ஏங்குங்கள். தேஹத்தில் குடிகொண்டு, அதை இயக்கும் இறைவனே, உங்களை சிந்திக்கவும் செயலாற்றவும் செய்கிறான். (தெய்வீக அருளுரை, ஏப்ரல் 06, 1965)