மகிழ்ச்சிக்கான தேடலில் மனிதன் மூன்று அடிப்படைக் கடமைகளில் கவனம் செலுத்த வேண்டும்: (1) அவன் மறக்க வேண்டியதை, அதாவது, தன்னைச் சுற்றியுள்ள உலகையும் அதன் மதிமயக்கும் சுகங்களையும் மறந்துவிட வேண்டும். (2) அவன் அடையவேண்டிய இடத்தை, அதாவது, தெய்வீக இலக்கான இறைவனின் ஸாந்நித்யத்தை அடைய வேண்டும். (3) அவன் விட்டுவிட வேண்டியதை, அதாவது, பொருள்களின் மீதான ஆசைகளையும் நாட்டங்களையும் விட்டுவிட வேண்டும். அஸதோமா ஸத்கமய, தமஸோமா ஜோதிர்கமய, ம்ருத்யோர்மா அம்ருதம்கமய (அசத்தியத்திலிருந்து சத்தியத்திற்கு என்னை வழி நடத்துக, அறியாமை எனும் இருளிலிருந்து ஒளிக்கு என்னை இட்டுச் செல்க, இறப்பிலிருந்து இறவாமைக்கு என்னை இட்டுச் செல்க) என்ற வேத பிரார்த்தனை, இவ்வுயர்ந்த நாட்டங்களை மிக அழகாக சுருக்கமாக தொகுத்து அளிக்கிறது. அசத்தியத்திலிருந்து விலகி சத்தியத்தை நோக்கிச் செல்வதற்குப் பாடுபடுங்கள்; உங்களைப் பற்றியும், அனைத்து ஆத்மாக்களின் மூலத்தை பற்றியுமான ஞானத்தைப் பெற முயன்று, அதன் வாயிலாக உங்களுடைய அடிப்படை அறியாமையை களையுங்கள். சிதைந்து, அழியக்கூடிய இந்த உடலைப் பற்றிய சிந்தனைகள் மற்றும் கவலைகளிலிருந்து விலகி, உங்களுடைய உண்மை நிலையான அழிவற்ற ஆத்மாவைப் பற்றிய விழிப்புணர்வைப் பெறுங்கள்! (தெய்வீக அருளுரை, மார்ச் 17, 1973)