ஒருவர் தனது செயல்களின் விளைவுகளை எப்படி இருந்தாலும் எதிர்கொண்டுதான் ஆக வேண்டும் என்றால், ஒருவர் எதற்காக பிரார்த்தனை, தியானம், இறைசிந்தனை, நற்செயல்களைச் செய்தல் ஆகியவற்றில் ஈடுபட வேண்டும்? உங்கள் நற்செயல்கள் மற்றும் பிரார்த்தனையால் உங்களுள் ஏற்படும் நல்மாற்றத்தை உங்களால் காண முடியாமல் போகலாம். அதை உங்கள் மனதால் கற்பனை செய்து கூட பார்க்க முடியாமல் இருக்கலாம். இருப்பினும், உங்களுள் ஏற்படும் நல்மாற்றம் கண்டிப்பாக இறைஅருளை ஈர்க்க வல்லது. உதாரணத்திற்கு, மருந்து மாத்திரைகள் அடங்கிய ஒரு பாட்டிலை எடுத்துக் கொள்ளுங்கள். அதன் மீது காலாவதியாகும் தேதி 1994 என்று குறிப்பிடப்பட்டிருப்பதை நீங்கள் காணலாம். அந்த பாட்டிலும் அதனுள் இருப்பவையும் 1999 வருடத்தில் கூட நன்றாகவே இருப்பதை நீங்கள் பார்க்கக்கூடும். ஆனால், அந்த மாத்திரைகளை இப்போது பயன்படுத்தினால் அவை பயனளிக்கும் என்று அர்த்தமல்ல. மாத்திரைகள் அங்கு இருக்கலாம், ஆனால் அவை காலாவதியாகும் தேதிக்குப் பிறகு சக்தியை இழந்து விடுகின்றன. அதைப் போலவே, ஒருவரது செயல்களின் விளைவுகள் நல்லவையானாலும் கெட்டவையானாலும் அவை தவிர்க்க முடியாதவை, ஆனால், இறைவனது அருள் அவற்றின் பாதிப்புகளை ஒன்றுமில்லாமல் செய்துவிடும். (தெய்வீக அருளுரை, செப்டம்பர் 03, 1999)