இறைவன் ஆசையால் ஈர்க்கப்படுவதில்லை; அவனுக்குத் தேவைகள் எதுவுமில்லை; அவன் பரிபூரணமானவன், சுதந்திரமானவன், என்றும் திருப்தி நிறைந்தவன். அவன் விருப்பு, வெறுப்பு அற்றவன். அவனுக்கு உற்றார் உறவினர் என்ற பிணைப்புகள் எதுவுமில்லை. இறைவன் எல்லாப் பற்றுதல்களுக்கும் அப்பாற்பட்டவன்; அவனுக்கு, வேண்டியவர், வேண்டாதவர் என்று எவருமில்லை. அவனுக்கும் உங்களுக்கும் இடையிலான தூரத்தை நீங்கள்தான் தீர்மானிக்கிறீர்கள். மோட்சம் (விடுதலை) என்பது மோகம் (பற்றுதல்) க்ஷயம் (அழிவு) அடையும் நிலையாகும். பின் எவ்வாறு மோட்சத்தையே அளிப்பவர் பற்றுதலால் தன்னைத் தானே குறுக்கிக் கொள்ள முடியும்? இறைவனுக்கு விருப்பமோ, வேண்டுதலோ இல்லை. அவன் அளிப்பதுமில்லை, அளிப்பதை நிறுத்தி வைப்பதுமில்லை. அவன் சாஸ்வத சாக்ஷிபூதமானவன். உங்களுக்குப் புரியும் மொழியில் சொல்வதென்றால் அவன், விலாசதாரர்களுக்குக் கொடுக்கும் கடிதங்களில் என்ன எழுதப்பட்டுள்ளது என்பதைப் பற்றி அக்கறையில்லாத தபால்காரரைப் போன்றவன்; ஒரு கடிதம் வெற்றியைப் பற்றியும், மற்றொன்று தோல்வியைப் பற்றியும் தெரிவிக்கலாம்; நீங்கள் எதற்காக உழைத்தீர்களோ, அதைப் பெறுகிறீர்கள். நல்லதைச் செய்யுங்கள், பதிலுக்கு நல்லதைப் பெறுங்கள்; தீயவராக இருங்கள், உங்களுக்குத் திரும்பி வரும் தீயதை ஏற்றுக்கொள்ளுங்கள். அதுதான் சட்டம், உண்மையில் எந்த உதவியோ அல்லது தடையோ ஏதும் இல்லை. (தெய்வீக அருளுரை, செப்டம்பர் 03, 1969)