நீங்கள் தடைகளை வரவேற்க வேண்டும், ஏனெனில் அவை மட்டுமே உங்களுடைய குணநலனை வலுப்படுத்தி, இறைநம்பிக்கையை உறுதியாக்க முடியும். நீங்கள் சுவற்றில் ஒரு படத்தை மாட்ட ஒரு ஆணியை அடித்த பிறகு, அந்தப் படத்தின் பளுவைத் தாங்கும் அளவிற்கு உறுதியாக இருக்கிறதா என்பதைத் தெரிந்து கொள்ள ஆணியை ஆட்டிப் பார்க்கிறீர்கள் அல்லவா? அதைப் போலவே, இறைவனுடைய படம் விழுந்து சுக்குநூறாக உடைந்து விடுவதைத் தடுப்பதற்கு, இதயத்தில் அடிக்கப்பட்ட ஆணியை (இறைவனது திருநாமம்) ஒன்றிரண்டு பேரிடர்களால் ஆட்டிப் பார்த்தாக வேண்டும்! ஒரு வேளை நான் உங்களில் ஒருவரை முதல் மாடியிலிருந்து குதியுங்கள் என்று சொன்னால், நீங்கள் தயங்கி, பின்விளைவுகளை சீர்தூக்கிப் பார்த்து, உங்கள் கால்களில் காயம் ஏற்படும் என்ற பயத்தில் நழுவி விடக்கூடாது! அது உறுதியாகவும் நிலையாகவும் இருக்கிறதா என்பதை உறுதிப்படுத்த ஆணியை ஆட்டிப் பார்ப்பது போன்ற ஒரு முறையாகும். அது என்னுடைய ஒரு லீலை என்று எடுத்துக் கொண்டு நீங்கள் குதிக்க வேண்டும்; அப்படிச் செய்தீர்களானால், ஒரு காயமும் ஏற்படாது! இல்லை என்றால் நான் உங்களை அவ்வாறு செய்யுமாறு கூறி இருக்க மாட்டேன்! (தெய்வீக அருளுரை, பிப்ரவரி 21, 1971)