இன்று இந்தியர்கள் மேற்கத்திய நாகரிகத்தின் அடையாளமான ‘சுதந்திரம்’ என்ற கருத்தால் ஈர்க்கப்படுகிறார்கள். சுதந்திரம் என்பது ஒரு உரிமம் அல்ல, அது ஒரு கட்டுப்பாடு. மனம் மற்றும் புலன்களின் கட்டுப்பாடே உண்மையான சுதந்திரமாகும். உலக விஷயங்களில் தறிகெட்டுத் திரிவது என்பதல்ல சுதந்திரம். இந்தியா அரசியல் சுதந்திரத்தை அடைந்து விட்டது; ஆனால், பொருளாதார, ஒழுக்க மற்றும் ஆன்மிக சுதந்திரத்தை அல்ல. மக்களுக்கு தன்னம்பிக்கை இருக்க வேண்டும். நீங்கள் பிறரைச் சார்ந்து இருக்கக் கூடாது. நீங்கள், உங்களையே சார்ந்திருக்க வேண்டும். இன்றைய மாணவர்கள் உலக வாழ்க்கையையும் உலகியலான மகிழ்ச்சியையும் அனுபவிக்க உலகியலான திறன்களைப் பெறுகிறார்கள். சுயநலத்தால் ஈர்க்கப்பட்டு, இந்த மனிதர்கள் தங்களைப் பற்றியும் தங்களுடைய குடும்பங்களைப் பற்றியும் மட்டுமே சிந்திக்கிறார்கள். அவர்கள் சமுதாயத்திலிருந்து மிகுந்த பலனைப் பெற்றாலும் கூட, தனது குடும்பம் மற்றும் தன் சொந்த சந்தோஷமும், சமுதாயத்தின் சந்தோஷத்தைச் சார்ந்தே இருக்கிறது என்பதை உதாசீனப்படுத்தி, சமுதாயத்திற்கு எந்தவிதத்திலும் பலனளிக்க அவர்கள் விரும்புவதில்லை. ஒவ்வொரு படித்த மாணவனும் சமூக சேவையில் ஈடுபட வேண்டும். அதன் பிறகே உங்களுக்கு சுய மரியாதை கிடைக்கும். (கோடை அமுத மழை 1993, அத்தியாயம்-14)