வாழ்க்கையின் ஒவ்வொரு தருணத்திலும், சேவை, தியாகம் மற்றும் ப்ரேமையின் மூலம் காலத்தை புனிதப்படுத்தக் கூடிய குறிக்கோள்களுக்கு பயன்படுத்துவதற்காக, மனித உடலுக்கு அனைத்து உள்ளார்ந்த திறன்களும், குறைகளும் பரிசாக அளிக்கப்பட்டுள்ளன. செயல் அல்லது பணி என்று பொருள்படும் கர்மா எனும் சொல், வேதங்கள் கர்ம காண்டத்தில் வகுத்துள்ள சடங்குகளைப் பற்றியும் குறிப்பிடுகின்றது. அவற்றை செயல்படுத்துவோருக்கு உலகியலான பல பலன்களைப் பெற்றுத் தரும் குறிக்கோள் கொண்டவை அவை. அவற்றில் சில, சொர்க்க வாழ்வைக் கூட பரிசாக அளிக்கும் உத்திரவாதத்தைத் தருகின்றன. ஆனால், அவை அனைத்தும் பலன்களைக் குறியாகக் கொண்டவை. அவை மனதைத் தூய்மைப்படுத்தி பற்றின்மையை வளர்த்தாலும் கூட, உலக அமைதியையும் நலனையும் பெறுவதை குறிக்கோளாகக் கொண்டிருந்தால் மட்டுமே, அவை சிறந்த பலன்களைத் தர முடியும்! கர்மா பின்னர் தன்னலமற்ற இலட்சியங்களால் உந்தப்பட்ட கர்மயோகமாக ஆகி விடுகிறது. தங்களுடைய சங்கல்பங்கள் மற்றும் விருப்பங்களை இறைவனுக்கு அர்ப்பணித்துவிட்ட பிறகு, மனிதர்களால் ஆற்றப்படும் அனைத்து செயல்களும், குதூகலம் எனும் தங்கச் சங்கிலியாலோ அல்லது துயரம் எனும் இரும்புச் சங்கிலியாலோ எவரையும் பிணைக்காத அளவிற்கு மிகவும் புனிதமானதாக, பரிசுத்தமானதாக ஆகி விடுகின்றன. (தெய்வீக அருளுரை, செப்டம்பர் 10, 1984)