தொடர்ந்த நிலையான ஆன்மிக ஒழுக்கத்தின் மூலம் மனிதன், தற்பெருமை மற்றும் சஞ்சலத்தால் ஏமாற்றத்தையும் துயரத்தையும் உருவாக்குகிற ‘அலைபாய்கின்ற மனதை" கட்டுப்படுத்தலாம். நாம் தெரிந்து கொள்ள வேண்டியது என்னவென்றால் மனம் ஈடுபடுகின்ற தீய விளையாட்டுகளைப் பற்றித்தான்! தற்காலிக இன்பங்களைப் பற்றி மனம் ஒன்றன்பின் ஒன்றாக ஒருவரின் கவனத்தில் முன் வைக்கிறது; நன்மை, தீமைகளை சீர்தூக்கிப் பார்ப்பதற்கான எந்த இடைவெளியையும் அது உங்களுக்கு அளிப்பதில்லை. பசி ஆறியவுடன், அது கண்ணின் முன் ஒரு சினிமாப்படத்தின் கவர்ச்சியைத் தூக்கிக் காண்பிக்கிறது அல்லது மனதை மயக்கும் இசையை காதுகளுக்கு நினைவூட்டுகிறது அல்லது அது ஏங்கும் ஏதாவது இனிமையான பொருளின் சுவைக்காக நாக்கில் நீர் ஊற வைக்கிறது. இந்த ஆசை விரைவில் ஓர் உந்துதலாக மாறி அதை அடைய எந்தச் செயலையும் செய்யத் தூண்டுகிறது. அப்படி தூண்டப்பட்ட உணர்வு வலுப்பெற்று கட்டுக்கு அடங்காமல் போய் விடுகிறது. ஆசைகளின் சுமை ஏற ஏற ஒருவர் உணர்விழந்து சோகத்தில் மூழ்கிவிடுகிறார். சாகசங்கள் மற்றும் சாதனைகளுக்காக புலன்களின் பின் அலையாமல், உத்வேகம் மற்றும் வழிகாட்டுதலைப் பெற புத்தியை நோக்கித் திரும்புவதற்கு மனதிற்கு பயிற்சி அளியுங்கள். இப்படிப்பட்ட பயிற்சி, மனதின் சஞ்சலப்போக்கினை குறைத்து, இன்றியமையாத பல விஷயங்களுக்காக, காலம் மற்றும் சக்தியை சேமிக்கும் ஒரு கருவியாக மனதை மாற்றி விடும்! (தெய்வீக அருளுரை ஏப்ரல் 01, 1975)