இறைவன் மீதான ப்ரேமை வெறித்தனமாகவும், பிற நாம ரூபங்களின் மீதான வெறுப்பாகவும் சிதைந்து விடக்கூடாது. இந்நாளில் இவ்விதமான புற்றுநோய் பிரபலமான மனிதர்களையும் கூட பாதிக்கின்றது. நீங்கள் இதை கண்டிப்பாகத் தவிர்க்க வேண்டும். இறைவனைப் போற்றி, பாவத்திற்கு அஞ்சி நடந்து கொள்வோர் அனைவரும் உங்களுடைய சகோதரர்கள், உங்களுடைய மிக நெருங்கிய உற்றார் உறவினர் என்று நம்புங்கள். அவர்களின் உடை, மொழி, நிறம், மற்றும் அவர்கள் தங்களது பயபக்தி மற்றும் பயத்தை வெளிப்படுத்தும் முறைகள் - இவை எதுவும் முக்கியம் இல்லை. சர்க்கரைப் பொம்மைகள் அதில் இருக்கின்ற சர்க்கரைக்காக மதிப்பிடப்படுகின்றனவே அன்றி, அவற்றைத் தயாரித்தவர் அவற்றிற்கு அளித்த உருவங்களுக்காக அல்ல. அதனுடைய இனிப்புத் தன்மையே மனிதர்களை அதை வாங்கச் செய்கிறது; அவை உருவத்தில் யானைகளா, நாய்களா, பூனைகளா, நரிகளா அல்லது சிங்கங்களா என்பது ஒரு பொருட்டல்ல. அது தனிப்பட்டவர்களின் ரசனையைப் பொறுத்தது. ஒவ்வொன்றும் இனிப்பு தான் என்பதே முக்கியம். இத்தகைய (இறைவனின்) இனிமையே மனிதனை கடவுளை நோக்கியும் (மானவ->மாதவ); வெளிப்புற செயல்களை உள்நோக்கியும் (ப்ரவ்ருத்தி->நிவ்ருத்தி); ஆனந்தத்தை சச்சிதானந்தத்தை நோக்கியும் ஈர்க்கிறது. இவற்றிற்கான ஏக்கம் வளர வளர அனைத்து கீழ்த்தர ஆசைகளும் தாபங்களும் நீங்கி விடுகின்றன! (தெய்வீக அருளுரை, பிப்ரவரி 20, 1966)