வேதவாக்கான ஸோஹம் என்பது, சுவாசத்தின் போது மூச்சை உள்ளிழுப்பதன் மூலம் எடுத்துக் காட்டப்படுகிறது. மூச்சை வெளியேற்றி, நீங்கள் "அஹம்" என்று உச்சரிக்கும் போது, "நான்" என்பதை நீங்கள் வெளியேற்றுகிறீர்கள். தனி மனிதனும், தெய்வமும் ஒன்றே (நான் அவனே) என்பதை ஸோஹம் பறை சாற்றுகிறது. பொருட்களால் ஆன இவ்வுலகின் பிடிகளில் ஒருவர் சிக்கிக் கொண்டு இருக்கும் வரை, இந்த ஒற்றுமை புரிந்துகொள்ள முடியாத ஒன்றாகவே இருக்கும். இறைவனைப் பற்றிய உண்மை இதுவே. "இறைவன் எங்கே இருக்கிறான்?" என்று ஒருவர் கேட்டால், அதற்கான பதில் பகவத்கீதையின் 18வது அத்தியாயத்தின் 61வது ஸ்லோகத்தில் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. பகவான் ஸ்ரீகிருஷ்ணர், "இறைவன் அனைத்து உயிரினங்களின் இதயத்தில் உறைகிறான்" (ஈஸ்வர ஸர்வ பூதானாம் ஹிருத்தேசே) என்று அறிவிக்கிறார். நாம் பகவத்கீதையைப் படிக்கிறோம்; அதைப் போற்றுகிறோம்; அனுதினமும் பாராயணம் நடக்கிறது, ஆனால் அன்றாட வாழ்க்கையில் கடைப்பிடிக்கப்படுவதே இல்லை! தன்னை இறைவனுடன் இனம் கண்டு கொண்டு உணர்ந்த ஒருவர், எவருக்கும் தீங்கிழைக்க மாட்டார். பொதுமக்களுக்கு சேவை செய்வதே உண்மையான இறை வழிபாடாகும். தெய்வீக சக்தி அனைத்திலும் ஊடுருவி இருக்கின்றது. தனி மனிதனிலிருந்து ப்ரபஞ்சமயத்திற்கும், "ஸ்வம்" (எனது) என்பதிலிருந்து "ஸோஹம்" (இறைவனுடன் ஒன்றிணைதல்) என்பதற்கும், "நான்" என்பதிலிருந்து "நாம்" எனும் நிலைக்கும் செல்வதே நமது பயணமாகும். (தெய்வீக அருளுரை, பிப்ரவரி 11,1983)