காண்பவர், காண்பவற்றுடன், பற்றுதல் கொள்ளக் கூடாது; அதுவே, விடுதலை பெறுவதற்கான வழியாகும். புலன்கள், பொருட்களுடன் தொடர்பு கொள்வது, ஆசையையும், பற்றுதலையும் தூண்டி விட்டு, அது முயற்சிக்கும், மன எழுச்சி அல்லது மன அழுத்தத்திற்கும் இட்டுச் சென்று விடுகிறது. பின்னர், நஷ்டத்தைப் பற்றிய அச்சம் அல்லது தோல்வியைப் பற்றிய துக்கம் ஏற்பட்டு, எதிர் வினைகளின் தொடர்ச்சி நீண்டு கொண்டே போய் விடுகிறது. வீசுகின்ற காற்று அனைத்திற்கும் ஏற்றவாறு பல கதவுகளையும், ஜன்னல்களையும் திறந்து வைத்திருந்தால், உள்ளிருக்கும் விளக்கின் தீபம் எப்படி அணையாமல் இருக்க முடியும்? வெளி உலகின் இரட்டை விதமான கோரிக்கைகளால் பாதிக்கப் படாமல், மனம் எனும் தீபம் நிலையாக எரிந்து கொண்டு இருக்க வேண்டும். இறைவனிடம் பரிபூரண சரணாகதி அடைவது அனைத்து கதவுகள் மற்றும் ஜன்னல்களை மூடுவதற்கான ஒரு வழியாகும்; பின்னர் அந்த சரணாகதி நிலையில் நீங்கள் அஹங்காரமின்றி இருப்பதால், சுக, துக்கங்களுக்கு இடையே சிக்கிக் கொள்வதில்லை. பரிபூரண சரணாகதி, உங்கள் வாழ்வில் நிகழும் அனைத்து நெருக்கடிகளையும் சந்திப்பதற்குத் தேவையான இறை அருளை நீங்கள் பெறுமாறு செய்து, உங்களை மாவீரனாக, உறுதியானவராக, போராட்டத்திற்கு நன்கு தயாரானவராக ஆக்கி விடுகிறது.