இறைநாமஸ்மரணையே இந்த யுகத்தில்,ஸம்ஸார சாகரத்தைக் கடப்பதற்கான முறையாகும். எப்படி ஒரு சிறிய வார்த்தையான ராமா அல்லது சாய் அல்லது கிருஷ்ணா, கரைகளே அற்ற ஸம்ஸார சாகரத்தை நீங்கள் கடப்பதற்குப் போதுமானதாக இருக்கும் என நீங்கள் சந்தேகப் படலாம். மனிதர்கள் பரந்து விரிந்த சமுத்திரத்தை ஒரு சிறிய படகின் மூலம் கடக்கிறார்கள்; அவர்களால், தங்கள் கைகளில் ஏந்திய ஒரு சிறிய விளக்கைக் கொண்டு இருண்ட காடுகளில் நடந்து செல்ல முடிகிறது. இறைவனது திருநாமம், ஏன் அதை விடச் சிறிதான ப்ரணவமும் (ஓம்), அளவற்ற திறன்களைக் கொண்டதாகும்.படகு கடலைப் போல அவ்வளவு பெரியதாக இருக்க வேண்டும் என்ற அவசியமில்லை. இறை நாமஸ்மரணை என்பது, நிலத்தடி நீரைக் கொண்டு வர பயன்படுத்தப் படும் ஆழ்துளைக் குழாயின் செயல்பாட்டைப் போன்றது; அது, சலவைக் கல்லில் பொதிந்துள்ள இறைவனது திருவுருவத்தை வெளிப்படுத்தும் உளியின் அடியைப் போன்றது. வெளி உறையை உடைத்தெறியுங்கள்; இறைவன் உங்கள் முன் தோன்றுவான்; பக்த பிரஹலாதன் தன் தந்தையிடம் கூறியதைப் போல, தூணைப் பிளந்திடுங்கள்; அதில் எப்போதும் இருக்கும் இறைவன் தானே வெளிப்படுவான். இறைவன் ஆனந்தமயமானவன் (ஆனந்தம் நிறைந்தவன்); அவனது திருநாமத்தின் மூலம் சுவைக்கப் படக்கூடிய ஆனந்தமும் (தெய்வீக ஆனந்தம்) அவனே. அவனே சத்-சித்-ஆனந்தம்.