விக்ரஹங்கள் இயற்கையில் உயிரற்றவை; பரிவு, ப்ரேமை போன்ற குணங்களைக் கொண்டவை அல்ல. இந்தக் காரணத்தால் தான் சிலர் விக்ரஹ ஆராதனைக்கு எதிராக இருக்கிறார்கள். இது அறியாமையே. நீங்கள் உங்களது தாய் தந்தையர் மற்றும் தாத்தா பாட்டியின் படங்களை வழிபடுவதில்லையா? இந்தப் படங்களுக்கு அவற்றுள் உயிரா இருக்கிறது? இல்லையே. அவற்றிற்கு பரிவு, ப்ரேமை, தியாகம் போன்ற குணங்களும் இல்லையே. பின்னர், அவற்றை வழிபடுவதில் அர்த்தம் என்ன இருக்கிறது? இந்த படங்களின் மூலம் தான், நாம், அவர்களின் நற்பண்புகள் மற்றும் இலட்சியங்களை நினைவு கூறுகிறோம். உதாரணத்திற்கு ஒரு நூறு ரூபாய் நோட்டை எடுத்துக் கொள்ளுங்கள்.அதில் உயிரோ அல்லது நற்குணங்களான பரிவோ அல்லது ப்ரேமையோ இல்லை. இருந்தாலும், மக்கள் அதை நேசிக்கிறார்கள்; அதை வைத்துக் கொள்ள விரும்புகிறார்கள். பணம் மதிப்புள்ளது, ஏனெனில் அது அரசாங்க முத்திரையை ஏந்தி உள்ளது. அதைப் போலவே, அது வெறும் ஒரு உயிரற்ற துணியாக இருந்தாலும் கூட, நாம் தேசீயக் கொடியையும், அது நிலை நாட்டும் மதிப்பிற்காக, அதற்கு மரியாதை செலுத்துகிறோம். விக்ரஹ ஆராதனை மூடத்தனம் என்றால், உயிரற்றவை என்பதால்,பணத்தின் மீதான பாசம் மற்றும் தேசீயக் கொடி மீதான மரியாதையையும் அதே மாதிரி தானே கருத வேண்டும். மனிதனது நம்பிக்கைகள் அவனது விருப்பு மற்றும் வெறுப்புகளைப் பொறுத்ததே.