முனிவர்கள், அனைத்து மனிதர்களையும்,’’அமரத்துவத்தின் புதல்வர்களே, அம்ருதஸ்ய புத்ரஹ ‘’ என்று அழைத்தார்கள்.ஆனால்,இந்த திட்டவட்டமான உத்திரவாதம் மற்றும் அதிலிருந்து அனுபவிக்கக் கூடிய குறைவே அற்ற ஆனந்தம் இருந்த போதிலும், மனிதன் தன்னையே ஒரு அன்ரித புத்ரனாகக் ( பொய்மையின் புதல்வன் ) கீழ்மைப் படுத்திக் கொண்டு,இது அல்லது அது அல்லது வேறு ஏதோ ஒரு சௌகரியம் அல்லது சாதனம் இல்லையே என்று புலம்புகிறான் ! சாந்தி மற்றும் திருப்தி, சமச்சீரான மனப்பாங்கு மற்றும் தைரியம் போன்ற விலை மதிப்புள்ள பொக்கிஷங்களை, அவனிடமிருந்து கொள்ளை அடித்துக் கொண்டு போகும் திருடர்கள் தலைவர்களாக மதிக்கப்படுகிறார்கள்; சாந்தி மற்றும் சந்தோஷத்தை உறுதி செய்யும் தலைவர்கள், அவமரியாதை மற்றும் வெறுப்புடன் நடத்தப்படுகிறார்கள். நீங்கள் திருடர்களைத் தடுப்பதற்கு, உங்கள் கதவுகளையும், ஜன்னல்களையும் மூடலாம், ஆனால், மரணத்திற்கு எதிராக யாரால் கதவை மூட முடியும்? காமம், க்ரோதம், லோபம், மோஹம், மதம் மற்றும் மாத்ஸர்யம் என்று திருடர்கள் வரவேற்கப்படும் விருந்தினர்களாக மதிக்கப் படுகிறார்கள்; உண்மையான நலம் விரும்பிகளான அமைதி மற்றும் பணிவு ஆகியவை வெளியே பிடித்துத் தள்ளப்படுகிறார்கள்!