உடலை சீர்திருத்தி, மனதை சீரமைத்து, வாழும் முறையை சீர் படுத்துங்கள்; பின்னர் தேசம் தானாகவே வலுவாகவும், வளமாகவும் ஆகி விடும். அமுதமே உள்ளே இருந்தாலும், அது ஒரு மண் பானையாக இருக்கிறதே என்று புலம்பாதீர்கள்; விஷத்தை வைத்துள்ள ஒரு தங்கப் பானையை விட அது எவ்வளவோ மேலானது. தேசம் வளமாக இருக்கலாம், ஆனால் வாழ்க்கை மட்டமாக இருந்தால், அது வருந்தத் தக்கதே. வாழும் முறை தூய்மையானதாகவும், ப்ரேமை கொண்டதாகவும், பணிவு, பாவத்தைக் கண்டு அச்சம், பெரியவர்கள் மீது மரியாதை ஆகியவையால் நிரம்பியதாகவும் இருக்குமானால், வாழ்க்கைத் தரம் ஏழ்மையாக இருந்தால் கூட பரவாயில்லை. வேதங்கள் மறுபடியும் கற்கப்பட்டு, கடைப்பிடிக்கப் படுமானால், இந்த வாழ்க்கை முறையை மீண்டும் நிலைநாட்டுவது எளிதானதே. வேதமாதா (வேதங்கள் எனும் தாய்) உங்களை ப்ரேமை மற்றும் கனிவுடன் பேணிடுவாள். நம்பிக்கையுடன் இருங்கள்; ஒரு கண்ணாடித் துண்டு எனக் கருதி ஒரு வைரத்தை உதாசீனப்படுத்தி விடாதீர்கள். வேதங்கள் பரிந்துரைக்கும் தர்மமே, துக்கத்திலிருந்து உங்களைக் காக்க வல்ல மிகச் சிறந்த கவசமாகும்.