ஒரு முறை, தனது அரண்மணைக்கு வரும் சாதுக்களை ஒரு பேரரசர், ’’ மனிதர்களில் சிறந்தவன் யார்? எந்த நேரம் மிகவும் ஆசிர்வதிக்கப் பட்டது? எந்தச் செயல் மிகவும் பயனளிக்கக் கூடியது?’’ என்று கேட்பாராம். நீண்ட காலம் அவருக்குத் திருப்தியான பதில் கிடைக்கவில்லை.இறுதியில் அவரது நாட்டிற்கு எதிரிகள் படையெடுத்து வந்ததால், அவர் காட்டிற்குத் தப்பிச் செல்ல வேண்டி வந்தது. அங்கிருந்த ஒரு பழங்குடி மக்களின் கையில் அவர் சிக்கிக் கொள்ள, அவர்கள் அவரை தங்களது தேவியருக்கு பலி கொடுக்கத் தேர்ந்து எடுத்தார்கள். இப்படிப் பட்ட இக்கட்டான சந்தர்ப்பத்தில், அவரைக் கண்ட ஒரு சந்நியாசி, அவரை, தனது அமைதியான ஆசிரமத்திற்கு மீட்டுக் கொண்டு சென்றார்; அங்கு அவரது சீடர்கள் அவரை அன்புடன் கவனித்து, மீண்டும் அவருக்கு ஆரோக்யமும், ஆனந்தமும் பெறுமாறு செய்தனர். பின்னர், அவருக்குத் தனது கேள்விகளுக்கான பதில்கள் கிடைத்தன. கருணை உள்ளவன் எவனோ, அவனே மனிதருள் சிறந்தவன்; மிகவும் ஆசீர்வதிக்கப் பட்ட நேரம் ‘’தற்சமயமே’’; துன்பத்தையும், துயரத்தையும் நீக்குவதே மிகச் சிறந்த செயல். ஏதோ யமன் அந்தத் தேதி வரை உங்களை அணுக மாட்டேன் என எழுத்து மூலம் உத்தரவாதம் அளித்திருப்பது போல, நீங்கள், இறை நாமஸ்மரணையை ‘’அடுத்த வியாழக்கிழமையில்’’ இருந்து தொடங்குவதாக முடிவு செய்கிறீர்கள். இன்று, இப்போது, இந்த தருணத்தில் நீங்கள் என்ன செய்ய முடியுமோ, அதை ஒத்திப் போடாதீர்கள்.