அதிகப் பால் தர வேண்டும் என்பதற்காக நீங்கள் பசு மாட்டிற்கு அழுகிய கழுநீரைக் கொடுத்தால், பால் ஒரு துர்நாற்றத்தை வெளிப்படுத்தும். எப்போது மனிதன் தன்னையே உலகின் அற்ப விஷயங்களில் அதிகமாக ஆழ்த்திக் கொள்கிறானோ, அப்போதே அவனது நடத்தையும், குணநலனும் விரும்பத் தகாததாக ஆகி விடுகின்றன. அமரத்துவத்தின் குழந்தை வீழ்ச்சியுற்று, விரக்தி மற்றும் வேதனையில் போராடுவதைக் காண்பது உண்மையில் சோககரமானதே. ‘’ என்னுடைய தகுதிகள் என்ன? என்னுடைய நிலை என்ன?’’ என்று மட்டும் ஒவ்வொருவரும் ஆராய்ந்து கொள்வார்களேயானால், பின்னர் அவர்கள் வெகு விரைவில் தங்களது வீழ்ச்சியை உணர முடியும். ஒரு புலி, எவ்வளவு தான் பசியால் வாடினாலும், சோளத்தையோ அல்லது கடலையோ தின்னுமா? உங்களது பாரம்பரிய உரிமையான குறிக்கோளை அடைய முயலுங்கள்; ஒரு இலவ மரத்தைக் கொத்துவதால், ஒரு கிளி எவ்வாறு மாம்பழத்தின் இனிமையைச் சுவைக்க முடியும்? உங்களது முயற்சி, உங்களது குறிக்கோளின் கௌரவத்திற்கு ஒத்ததாக இருக்கட்டும். தடை எதுவாக இருந்தாலும், பயணம் எவ்வளவு நீண்டதாக இருந்தாலும், முயற்சியில் தொய்வு ஏற்படாமல் பார்த்துக் கொள்ளுங்கள். நீங்கள் உங்கள் குறிக்கோளை அணுகும் வேகத்தை விட, அந்தக் குறிக்கோள் உங்களை வேகமாக நெருங்கும். நீங்கள் உங்களைக் காப்பாற்றிக் கொள்வதில் ஆர்வமாக இருப்பதைப் போலவே, இறைவனும் உங்களைக் காப்பாற்றுவதில் ஆர்வமாக இருக்கிறான்.