நீங்கள் மற்றவர்களுடைய ஒரு மிகப் பெரிய தவறைக் காணும்போது, அதை மிகவும் அற்பமானதாகக் கருதுங்கள். பின்னர், நீங்கள் அதை விமர்சிக்க மாட்டீர்கள். உங்களுள் ஒரு சிறிய தவறு இருப்பதாக வைத்துக் கொள்ளுங்கள்; அப்படிப் பட்ட ஒரு தவறை நீங்கள் மறுபடியும் ஒரு போதும் செய்வதைக் கூட எண்ணாமல் இருக்கும் அளவிற்கு, அதைப் பெரிது படுத்த முயலுங்கள். அதை இவ்வாறு பார்ப்பதனால்,நீங்கள் அதே தவறை ஒரு போதும் மறுபடியும் செய்வதற்கான வாய்ப்பு உங்களுக்குக் கிடைக்காது. மாறாக, நீங்கள் உங்கள் தவறை மறைத்து,பிறரது குறைகளைச் சுட்டிக் காட்ட முயன்றால், அது உங்களுக்கோ அல்லது மற்றவர்களுக்கோ நல்லதல்ல. பிறரது குறைகளை எப்போதும் சுட்டிக் காட்டுவதில் முந்தாதீர்கள். மேலும், யாராவது உங்களுள் ஒரு குறையைச் சுட்டிக் காட்டினால், பணிவுடன் அதை ஏற்றுக் கொள்ளுங்கள்; ஏனெனில், உங்களாலேயே, நீங்கள் எங்கு தவறு செய்கிறீர்கள் என்பதை கண்டு கொள்ள இயலாது.உங்களது சொந்தக் குறைகளை இனம் கண்டு கொள்வது மிகவும் கடினம்; ஏனெனில், உங்களது கண்ணோட்டம் வெளிப்புறமாகச் செல்வதால், உங்களது சொந்த இயல்பில் உள்ள தவறை உங்களால் கண்டு கொள்ள முடியாது !