நாம் பிரார்த்தனையைப் பற்றி அடிக்கடிப் பேசுகிறோம். பிரார்த்தனை என்றால், இறைவனுக்கு மனு கொடுப்பது அல்ல. ஆத்மானந்த அனுபவத்தின் ஒரு அளவுக் குறியே பிரார்த்தனை. அது, அந்த ஆனந்தத்தை பகிர்ந்து கொள்வதற்கும், அதை சுற்றிலும் பரப்புவதற்கும் மேலும் அந்த ஆனந்தத்தில் திளைத்திருப்பதற்கும் ஆன ஒரு முறையாகும். பிரார்த்தனை இதயத்தில் இருந்து எழ வேண்டும். இதய பூர்வமாக இல்லாத பிரார்த்தனை முழுவதும் பயனற்றதே. வார்த்தைகளே இல்லாத ஒரு இதயத்தை இறைவன் ஏற்றுக் கொள்வான். ஆனால், இதயத்திலிருந்து வராத வார்த்தைகளையும், பிரார்த்தனைகளையும் இறைவன் ஏற்றுக் கொள்வதில்லை. அதனால் தான் இறைவனை ஹ்ருதயேஸா (இதயத்தின் இறைவன்) என வர்ணிக்கப் படுகிறான். இதில் உங்களுக்கு நம்பிக்கை இருந்தால் மட்டும் தான், நீங்கள் உங்களது தெய்வீகத்தை வெளிப்படுத்த முடியும். இறைவன் உங்களுக்குள்ளும், வெளியிலும், உங்களைச் சுற்றியும் இருக்கிறான். இந்த உண்மையை உணர்ந்து, அதற்கு ஏற்றபடி வாழுங்கள். நீங்கள் சந்தேகங்களால் நிரம்பி இருக்கும் வரை, நீங்கள் சாந்தி அல்லது சந்தோஷத்தை அனுபவிக்க மாட்டீர்கள்.