பல விதமான வழிகளிலும், ரூபங்களிலும் அவனுக்கு சேவை ஆற்றி. வழிபடுவதற்காக, புதுப் புதுப் பொருட்களை இறைவன் அளித்திருக்கிறான் என்று நீங்கள் சந்தோஷப்பட வேண்டும். எப்போதும் புதிய வாய்ப்புக்களுக்காகப் பிரார்த்தித்து உங்களது கரங்களுக்குக் கிடைத்த சந்தர்ப்பத்திற்காகக் குதூகலம் அடையுங்கள்.இந்த மனப்பாங்கு அளவிட முடியாத சந்தோஷத்தை அளிக்கிறது. இந்த சந்தோஷத்தில் தோய்ந்த ஒரு வாழ்க்கையை நடத்துவதே உண்மையில் பேரானந்தமாகும். சூரியோதயத்திலிருந்து, அஸ்தமனம் வரை செய்யும் எதுவும், இறைவழிபாடாகக் கருதி அர்ப்பணிக்கப் பட வேண்டும். எவ்வாறு புதிய மலர்களை மட்டுமே பறித்து, அவற்றை சுத்தமாகவும், வாடி விடாமலும் இருக்குமாறு வைத்துக் கொள்வதில் கவனம் செலுத்தப் படுகிறதோ, அவ்வாறே செயல்கள் அனைத்தும் பரிசுத்தமானதாகவும், களங்கமற்றதாகவும் இருக்குமாறு செய்வதற்கு இடையறாத முயற்சி எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும். இந்தக் கண்ணோட்டத்தை, அனுதினமும், மனக் கண் முன் வைத்து, அதற்கேற்றபடி வாழ்க்கை நடத்தினால், பின்னர் அதுவே ஒரு இடையீடு இல்லாத இறைவனது சேவையாக ஆகி விடும்.’’நான்’’, ‘’ நீ’’ என்ற உணர்வுகள் விரைவில் மறைந்து விடும்; சுயநலத்தின் சுவடுகள் அழிக்கப் பட்டு விடும். வாழ்க்கை பின்னர், தானாகவே, ஒரு மெய்யான இறை பக்தியாக பண்பட்டு விடும்.