எவ்வாறு ஒரு மீன் தண்ணீரில் மூழ்கி, தன்னைச் சுற்றி நீர் இருப்பதை உணர்ந்தால் மட்டுமே வாழ முடியுமோ, அதே போல மனிதனும் ஆனந்தத்தில் மூழ்கி இருந்தால் மட்டுமே வாழக் கூடிய ஒரு மிருகமாவான். ஒருவர், இல்லத்தில், சமூகத்தில் மற்றும் உலகில் மட்டுமல்ல , அதை எல்லாம் விட இதயத்தில் ஆனந்தம் கொண்டிருக்க வேண்டும். உண்மையில் இதயத்தில் ஆனந்தம் இருப்பது, எல்லா இடத்திலும் ஆனந்தத்தை உண்டாக்கும். இதயமே, ஆனந்தத்தின் ஊற்றாகும்.இடையறாத தியானம்,இறைநாமஸ்மரணை மேலும் அவ்வப்போது,இறைவனது மாட்சிமை, அருள் மற்றும் வற்றாத அவனது வெளிப்பாடுகள் ஆகியவற்றை நினைவு கூறுதல் போன்றவற்றின் மூலம்,அந்த ஆனந்த ஊற்று தொடர்பு கொள்ளப் பட வேண்டும். உங்களது குறிக்கோளைக் கெட்டியாகப் பிடித்துக் கொள்ளுங்கள்;ஒரு பக்தன் ஒரு போதும் பின் வாங்கக் கூடாது. சந்தேகம் அல்லது மனச்சோர்வுக்கு ஒருபோதும் இடமளிக்காதீர்கள். தன்னையும் ,மற்றவர்களையும் ,விபத்திலிருந்து காப்பாற்றிக் கொள்வதற்காக, ஒரு காரை ஓட்டுபவர் சாலையில் கூர்ந்த கவனம் செலுத்துகிறார். இதில், பயம் அவருக்கு ஒருமுகமான முனைப்பைத் தூண்டுகிறது. மனக்குவிப்பிற்கு உதவும் அதை விடப் பெரிய சக்தி ப்ரேமையே. நிலையான மற்றும் உறுதியான ப்ரேமையின் மூலம், மனக்குவிப்பு தீவிரமானதாகவும், அசைக்க முடியாததாகவும் ஆகி விடுகிறது.