நமது பயணம்,தனி மனிதனிலிருந்து பிரபஞ்சமயத்திற்கும், ‘”ஸ்வா ‘’ (எனது) என்பதிலிருந்து, ‘’ஸோஹத்திற்கும் ( இறைவனுடன் ஒன்றரக் கலப்பது), ‘’ நான்’’ என்பதிலிருந்து, ‘’ நாம்’’ என்பதற்குமே. சுடரொளி வீசிடும் சூரியனை, அதனுடைய சொந்த வெளிச்சத்தினைக் கொண்டு மட்டுமே காண முடியும். அதைப் போலவே, இறைவனது அருளின் மூலம் தான், ஒருவர் அவனது தரிசனத்தைப் பெற முடியும். எந்தத் திறனோ, புத்திசாலித் தனமோ அல்லது பாண்டித்யமோ , இறைவனை அனுபவிப்பதற்குத் தேவையில்லை. எவ்வாறு மேகங்கள் ஆதவனை மறைக்கின்றனவோ, அவ்வாறே, அஹங்காரம்,பற்றுதல், மற்றும் த்வேஷம் ஆகியவை , ஒருவர் இறைவனைக் காண்பதிலிருந்து தடுக்கின்றன. பிரார்த்தனை மற்றும் ஆன்மீக சாதனையே, இந்த மேகங்களைக் கலைக்கும் வழியாகும். ஆன்மீக சாதனையே இறைவனை சென்று அடைவதற்கான ராஜ பாட்டையாகும். மனித வடிவமைப்பு, நல்ல மற்றும் தீய இயல்புகளின் ஒரு கலவையே. நல்ல இயல்புகள் மேலோங்கி இருக்கும் ஒருவர், பிறரிடம் நல்லவற்றையே காண்கிறார். சமச்சீரான மனப்பாங்குடையவர்கள், நல்ல மற்றும் தீய பண்புகளை பாகுபடின்றிப் பார்க்கிறார்கள். எனவே, நற்குணங்களை வளர்த்துக் கொள்வது அவசியமானதாகும்.