அன்பான பாலவிகாஸ் குருமார்களே! நீங்கள் குழந்தைகளுக்குக் கற்பிக்கும் போது, உங்களது பராமரிப்பில் ஒப்படைக்கப் பட்டுள்ள குழந்தைகளுக்கான ஒரு சீரிய பணியில் நீங்கள் ஈடுபட்டுக் கொண்டு இருக்கிறீர்கள் என்பதை நினைவில் கொள்ள வேண்டும். குழந்தைகளுக்குக் கற்பிக்கும் போது, நீங்கள் உங்களுக்கே கற்பித்துக் கொண்டு இருக்கிறீர்கள் என்பதை உணர வேண்டும். உதாரணமாக, நீங்கள் குழந்தைகளுக்கு ஏதாவது அறிவைப் புகட்டும்போது, அந்தத் தலைப்பைப் பற்றிய உங்களது சொந்த புரிதல் மேம்படுகிறது. குழந்தைகளுக்கு போதிப்பதற்காக, நீங்கள் புத்தகங்களைப் படிக்கும் போதும் கூட, அதிலிருந்து நீங்களும் கூட சந்தோஷத்தை அடைகிறீர்கள். எனவே, பிறருக்காக நீங்கள் செய்வது எதுவாக இருந்தாலும், அது உண்மையிலேயே, ஒவ்வொருவருள்ளும் உறையும் இறைவனுக்கே ஆற்றுகிறீர்கள் என்ற உணர்வு உங்களுக்கு எப்போதும் இருக்க வேண்டும். குருமார்கள் தங்களது கடமையை இந்த உணர்வோடு ஆற்றும் போது, அவர்கள் அந்தக் குழந்தைகளுக்குள், பிரபஞ்சமயமான ப்ரேமை உணர்விற்கு வித்திடுகிறார்கள்.குழந்தைகள் மிருவான இதயங்களும், அப்பழுக்கற்ற மனங்களும் கொண்டவர்கள் என்பதை நினைவில் கொள்ளுங்கள். நீங்கள், அவர்களது இதயங்களை ப்ரேமையால் நிரப்பினால் மட்டுமே, இந்த உலகம் உண்மையான சாந்தியைப் பெற்றிருக்கும்.