தீயவர்களின் கொடிய செயல்களும், நல்லோரின் நற்செயல்கள் மற்றும் ஆவலுமே, அவதாரங்கள் தோன்றுவதற்கான காரணமாகும். பிரஹலாதனின் தலைசிறந்த பக்தி மற்றும் அவனது தந்தையான ஹிரண்யகசிபுவின் தீய குணங்களின் காரணமாகவே, நரசிம்ம அவதாரம் தோன்றியது. நல்லோர்களின் ஆவல் மற்றும் மனிதர்களின் செயல்களின் காரணத்தால் தான் இறைவன் அவதாரமாக இற(ர)ங்கி வருகிறான். இங்கு இரண்டு எளிய உதாரணங்களைச் சொல்லாம். பூமியில் வளரும் பயிர்கள், மழைக்காக வானத்தை எதிர் நோக்குகின்றன. அவை, மேகங்களின் உயரத்திற்கு எட்ட முடியாது. எனவே தான் மேகங்கள் பயிர்களுக்கு நீர் அளிக்கும் வண்ணம், மழையாக இறங்கி வருகின்றன. மற்றொரு உதாரணம்.ஒரு சிறு குழந்தை தரையில் தவழ்ந்து கொண்டு இருக்கிறது. அது தனது தாயை நாடுகிறது , ஆனால், அவளது உயரத்திற்கு அதனால் எம்ப முடியாது. எனவே தான் தாயானாவள், குனிந்து அந்த மழலையைத் தூக்கி வைத்துக் கொண்டு, அதைக் கொஞ்சி மகிழ்விக்கிறாள். அதைப் போலவே, பக்தர்களுக்கு நிவாரணம் அளித்து, அவர்களைப் பேணிக் காப்பதற்காக, இறைவன், அவர்களுக்கு ஆனந்தம் அளிக்க மனித உருவில், இற(ர)ங்கி வருகிறான்.