நாட்டில், கல்வியின் அபரிமிதமாக வளர்ச்சியைப் பற்றி பலர் பெருமிதம் அடைகிறார்கள். இந்த நிலைமையைப் பற்றி சந்தோஷப் பட்டுக் கொள்வதற்கு என்ன இருக்கிறது? கல்வியின் ஒரு ஆரோக்யமற்ற வளர்ச்சி, ஒரு ஆரோக்யமற்ற உடல் ஊதிப் போவதைப் போல, விரும்பத் தகாத ஒன்றே ஆகும். மிகுந்த செலவில் பட்டங்களைப் பெறுவதும், புத்திசாலித்தனத்தின் செருக்கால் தனது பெற்றோர்களை உதாசீனப்படுத்துவதும் முறையான கல்வியின் ஒரு லக்ஷணமே அல்ல. அடக்கமே, உண்மையான கல்வியின், தனி அம்சமாகும். முறையாகக் கல்வி கற்ற ஒருவரிடம், திமிர்,பொறாமை மற்றும் படாடோபத்திற்கு எந்த இடமும் இருக்கக் கூடாது. தார்மீகமற்ற கல்வி, மதிப்பற்ற ஒன்றே. நீங்கள் கற்றவற்றை, வாழ்க்கை நடத்துவதற்கு மட்டுமல்லாமல், சமுதாய சேவைக்காகவும், முழுமையாகப் பயன்படுத்துங்கள். அதன் பின்னரே, உங்களது பட்டங்களுக்கு ஒரு அர்த்தம் இருக்கும். நீங்கள் எந்த உத்யோகம் செய்தாலும், எங்கு பணியாற்றினாலும், உங்களது ஆன்மீக சாதனையைத் தொடர்ந்து செய்து, ஆத்ம சாக்ஷாத்காரம் என்ற குறிக்கோளை அடைய முயலுங்கள். ஒரு ஆன்மீக அடிப்படை இன்றி, கல்வி வீணே. நீங்கள் அனைவரும் தலை சிறந்த வாழ்க்கை நடத்தி, உங்களது பெற்றோர்களுக்கு மகிழ்ச்சி அளித்து, சமுதாயத்திற்கு உதவி செய்வீர்களாகுக !