வாழ்க்கை எனும் மாளிகை, வலுவான அஸ்திவாரத்தின் மீது கட்டப்பட வேண்டும். பொருட்கள் மற்றும் க்ஷேமத்திற்கான அர்த்தமும் ( செல்வம் ) மற்றும் காமமும் ( ஆசைகள் ), தர்மத்தினால் கட்டுப் படுத்தப் பட வேண்டும். அதைக் காப்பவரை, தர்மம் காக்கிறது ( தர்மோ ரக்ஷதி ரக்ஷித: ). மிக மிக வலிமையான அஸ்திவாரம், நிரந்தரமான இறை நம்பிக்கையே. சிலர், ‘’ இறைவன் ஸர்வ வல்லமை படைத்தவன் என்றால், அவன் ஏன் வெளிப்படையாகத் தெரிவதில்லை?’’ என்று கேட்கக் கூடும். நல்லது, இறைவன், விடை கிடைக்க வேண்டுமே என்று ஏங்குபவர்களுக்கு மட்டுமே காட்சி அளிப்பானே அன்றி, அகம்பாவம் அல்லது அஞ்ஞானத்தினால் கேட்பவர்களுக்கு அல்ல. ஒவ்வொரு தெளிவான இதயத்திலும், இறைவன் தெரிவானே அன்றி, அஹங்காரம் அல்லது பற்றுதலினால் மூடப்பட்டு இருக்கும் இதயங்களில் அல்ல. ஜபமாலையில் உள்ள கயிறு, ஸ்படிக மணிகளில் மட்டுமே தெரியுமே அன்றி, பவழம் அல்லது ருத்ராக்ஷ மணிகளில், அவற்றை அது கோர்த்தாலும் கூட, வெளிப்படையாகத் தெரிவதில்லை. என் முன் இருக்கும் ஆயிரக் கணக்கானவர்கள், பரப்பிரம்மன் என்ற கயிறால் கோர்க்கப் பட்டு இருக்கும், ஆயிரக்கணக்கான மலர்களைப் போன்றவர்களே. உங்களது சொந்த வேற்றுமைகளில் மூழ்கி இருப்பதனால், நீங்கள் காணத் தவறி விட்ட அந்த ஒற்றுமையை, பரப்ரம்மத்தில் நீங்கள் காண்பீர்கள்.