இறைவனது ஸங்கல்பத்தினாலேயே, இந்த சிருஷ்ட்டி அனைத்தும் தோன்றியுள்ளது. ஸங்கல்பம் எப்படியோ, வாழ்க்கையும் அப்படியே. வாழ்க்கையே, ஸங்கல்பத்தின் ஒரு கூட்டு விளைவே; அதற்கும் உயிரும் உண்டு; அது மிகவும் சக்தி வாய்ந்ததும் ஆகும்.இரண்டு விதமான ஸங்கல்பங்கள் உண்டு; ஒன்று மாசடைந்தது, மற்றொன்று பரிசுத்தமானது. புனிதமான செயல்களுடன் இணைந்த சிந்தனைகள் மற்றும் உணர்வுகள், வரியோருக்கு உதவுவது,ஆன்மீக சத்தியங்கள் மற்றும் இறைவனது தெய்வீகத் தன்மையைப் பற்றி தியானிப்பது ஆகியவை பரிசுத்தமான ஸங்கல்பத்தின் உதாரணங்கள். சுயலாபங்களைப் பற்றிக் கவலைப்படாமல், தேசத்தின் நலனையே தனது சொந்த நலனாகக் கருதிச் செய்யப் படும் தன்னலமற்ற சேவைக்கு, ஒருவரை இட்டுச் செல்லும் சிந்தனைகள் அனைத்தும் , சீரிய ஸங்கல்பங்கள் ஆகும். பிறர் வளமாக இருப்பதைக் கண்டு எழும் பொறாமை, அவர்களது சந்தோஷத்தைத் தடுக்கும் செயல்களைச் செய்வது, பிறரிடம் உள்ள குறைகளிலேயே கவனம் செலுத்தி அவற்றை விமரிசிக்க முற்படுவது – ஆகியவை மாசடைந்த ஸங்கல்பங்கள் ஆகும். பண்டைய கால முனிவர்கள், அவர்கள் ஆரம்பத்தில் சாதாரணமானவர்களாக இருந்தாலும் கூட, அவர்களது புனிதமான ஸங்கல்பங்களினால், தலை சிறந்த மாமுனிவர்களாக உருவெடுத்தார்கள். இப்படிப் பட்ட ஸங்கல்பமே, திருடனாக வாழ்ந்த, ரத்னாகரை, மஹரிஷி வால்மீகியாக மாற்றியது.