தர்மக்ஷேத்ரம், குருக்ஷேத்ரம் ஆகியவை, ஏதோ தில்லி அல்லது ஹஸ்தினாபுரத்திற்கு அருகில் இந்திய வரை படத்தில் உள்ள இடங்கள் மட்டுமே அல்ல. அதைப் போலவே, பாண்டவர்களும், கௌரவர்களும், இதிஹாசத்தில் வரும் வெறும் அரசகுலத்தவர் மட்டுமே அல்ல. மனித உடலே க்ஷேத்ரம் எனப்படுகிறது; எனவே, தர்மக்ஷேத்ரம் ஒவ்வொருள்ளும் உள்ளது. இந்த உடலின் உரிமையாளர், தனது அனைத்து ஆசைகள், உணர்வுகள் மற்றும் உந்துதல்களை விட்டு விடும் போது, உடல் தர்மக்ஷேத்ரம் ஆகி விடுகிறது. ஒரு குழந்தைக்கு அதன் இதயத்தில் தர்மக்ஷேத்ரம் மட்டுமே இருக்கிறது ஏனெனில், அது புலனின்பங்களை இன்னும் வளர்த்துக் கொள்ளவில்லை. அது எதைக் கொடுத்தாலும் ஏற்றுக் கொள்கிறது. அதனது அஹங்காரம் , பொருட்களாலான இந்த உலகிற்குள் பல கிளைகளாக இன்னும் பரவவில்லை. ஆனால், பின்னர், அது கிளைகள் மற்றும் இலைகளாக வளரும் போது, இந்த தர்மக்ஷேத்ரம், நம்பிக்கை மற்றும் ஏமாற்றத்திற்கு இடையே போராடி, தனது செயல்களின் காரணமாக, இனிமையான மற்றும் கசப்பான பழங்களை உட்கொள்ள நேரிடும் குருக்ஷேத்ரமாக உருவெடுக்கிறது. ஞானத்தினால், ஒளியூட்டப் படும் செயல்கள், வெற்றியைக் கொடுக்கின்றன. இறைவன் மட்டுமே உள்ளான் என்ற ஞானம், இறை அருளைப் பெற்றுத் தர முடியும் !