மனிதன், இகம்- பரம், தர்மம்- இறைவன் என்ற இரண்டு கால்களில் நடக்கிறான் ! ஒருவன் உலகியலானவற்றிலேயே ஆழ்ந்திருந்தால்,அந்த மனிதன் தனது வாழ்க்கை முழுவதும், ஊனமுற்றவனாக, ஒற்றைக் காலிலேயே நடப்பதைப் போலாகும். அது துன்பம் நிறைந்ததாகும்;எந்த நேரத்திலும், அவன் கீழே விழுந்து, தாடை உடைய நேரிடலாம். ஒருவர் அப்படித் தான் செய்கிறார் ! இகத்தில் நல்லவை, இறப்பிற்குப் பின் இறைத்தன்மை என இரண்டிற்கும் சமமான கவனம் அளிக்க வேண்டும். எந்தக் காலாக இருந்தாலும், அடி எடுத்து வைக்கும் போது, ஒருவர் கவனமாகத் தான் இருக்க வேண்டும். இரண்டு கால்களுமே, வாழ்க்கைப் பயணம் இனிமையாக அமைவதற்கு அத்தியாவசியமே. ஆத்ம சாக்ஷாத்காரம் எனும் நிலைக்கு நுழையும் போது, நீங்கள் வலது காலை , அதாவது பரப்ரம்மத்தின் காலை எடுத்து வைக்க வேண்டும். அதற்குள் புலன்களை வென்றாக வேண்டும். கோ என்றால் புலன்கள், கோபி என்றால் புலன்களை, அவற்றின் எஜமானரான கோபாலனிடம் சரணாகதி அடைந்ததன் விளைவாக, அடக்கியவர் என்று பொருளாகும். ஒரு முறை பகவான் ஸ்ரீகிருஷ்ணர், அர்ஜூனனிடம், அவன், தனது உணர்வுகள் மற்றும் உந்துதல்களையும், புலன்களிடம் பணிந்து விடும் அவனது மனப்பாங்கையும் வென்ற பின்னரே, கோபிகைகள் வாசம் செய்யும் வ்ரஜ மண்டலத்தில் நுழைய முடியும் எனக் கூறினார்.