செல்வத்தை ( தனம்) அஸ்திவாரமாகக் கொண்டு, மனித குலத்தை நிர்மாணிக்க முயல்பவர்கள், மண்ணில் வீடு கட்டுபவர்களைப் போன்றவர்கள்; தர்மம் ( தர்ம ) எனும் பாறையின் மீது கட்ட முனைபவர்களே புத்திசாலிகள்.தர்ம மூலம் இதம் ஜகத் –தர்மமும், கடமையுமே இந்த உலகின் ஆணிவேர்கள். அதற்குப் பணிந்தால், நீங்கள் சந்தோஷமாக இருப்பீர்கள். தீய மனிதன், பயத்தால் பீடிக்கப் பட்ட ஒரு கோழை.அவனுள் சாந்தி என்பதே கிடையாது.உங்களுக்கு வாழ்க்கையைத் தொடங்க வைத்து,பரந்து விரிந்த அனுபவப் பொக்கிஷத்தை நீங்கள் திரட்டுவதற்காக உங்களை இந்த உலகிற்குக் கொண்டு வந்த பெற்றோர்களை மதியுங்கள் என்பதே தர்மம் புகட்டும் முதல் பாடமாகும்.அந்த மரியாதையை வளர்க்கும் நீரூற்று, நன்றி உணர்வே ஆகும்.இன்று இந்த உலகில் அந்தப் பண்பே, விரைவாக மறைந்து கொண்டு வருகிறது. பெற்றோர்கள், ஆசிரியர்கள், முதியோர்கள் மற்றும் சான்றோர்களுக்கான மரியாதை அனைத்தும் வீழ்ச்சியடைந்து வருகிறது. மக்கள், பலவிதமான மேடைகளில் தர்மம், ப்ரேமை, சாந்தி,கருணை, சத்தியம் போன்றவற்றைப் பற்றி உரத்த குரலிலும், நீண்ட நேரமும் பேசுகிறார்கள்; அது மறுநாள் பத்திரிக்கைகளில் பிரசுரிக்கப் படுகிறது ; அதன் குறிக்கோள் அத்துடன் முடிந்து விடுகிறது. நீங்கள் உபதேசிப்பதில் குறைந்த பட்சம் ஒரு சிறு பகுதியையாவது, நீங்கள் கடைப்பிடியுங்கள்.