தெய்வீகமான வாழ்க்கையே ஒவ்வொரு ஜீவராசியின் உயிர் மூச்சாகும்; சத்யம், ப்ரேமை மற்றும் அஹிம்ஸை ஆகியவை இதில் அடங்கும். மற்றவர் என்றே ஒன்று இல்லாதபோது, ஒருவர், மற்றவரிடம் எவ்வாறு உண்மையற்றவராக இருக்க முடியும்? பொய்மை என்பது அச்சத்திலிருந்தே வருகிறது.இரண்டாவது என்று ஒன்றே இல்லாத போது, அச்சமே இருக்க முடியாது. எவரும் தன்னைத் தானே நேசிப்பதை விட எவரையும் அதிகமாக நேசிப்பதில்லை; எனவே, அனைத்துமே அந்த ஒரே தானாக ( ஆத்மா) இருக்கும் போது, தன்னை நேசிப்பதைப் போலவே, அனைவரும் நேசிக்கப் படுகிறார்கள். வன்முறையைப் பொறுத்தவரை, அனைவரும் ஒன்றே தவிர வேறில்லை எனும் போது,யார், யாரைத் துன்புறுத்துவது? நீங்கள் அனைவருமே, சச்சிதானந்த ஸ்வரூபங்களே; ஆனால் அதை நீங்கள் அறியாது, நீங்கள் ஏதோ ஒன்றுக்குக் கட்டுப் பட்டுள்ளதாக கற்பனை செய்து கொள்கிறீர்கள் ! நீங்கள் ஒரு தெய்வீகமான வாழ்க்கை நடத்துவதற்கு , முதலில் இந்தக் கட்டுக் கதையை உடைத்தெறியுங்கள். ஒவ்வொரு ஜீவராசியையும், உந்துவித்து, உயிரூட்டி,வழிநடத்தி, பூரணமடையச் செய்வது தெய்வீகமே. அணுவிலிருந்து அண்டம் வரை, ஒவ்வொன்றும் சிற்றோடைகளைப் போல பேரானந்தப் பெருங்கடலில், ஒன்றரக் கலப்பதற்காகவே, ஓடிக் கொண்டு இருக்கின்றன.