தெய்வ பக்தி அற்ற, குறுகிய மனம் படைத்தவர்கள் தெய்வம் ஒரு மனித ரூபத்தில் வர முடியாது என வாதிக்கக் கூடும். நிர்குண, நிராகார, குணாதீதனான இறைவனை, மனிதன் ஒரு போதும் வர்ணிக்கவோ அல்லது சித்தரிக்கவோ முடியாது. ரூபம் மற்றும் குணங்களின் மூலம் தான் ஒருவர் பிரார்த்திக்கவோ, போற்றவோ, தொழவோ அல்லது ஏன் தெய்வம் இருப்பதை உணரவோ முடியும். மனிதனால், தெய்வத்தை மனித உருவில் தான் உணர முடியும்; இதைத் தான் வேதங்கள், ‘’ தெய்வம் மானுஷ்ய ரூபேனா , தெய்வம் மனித வடிவில் வெளிப்படுகிறது ‘’ என்று விளக்குகின்றன. எனவே, தொன்று தொட்டே, தான் மனிதன் என்ற உணர்வு இருக்கும் வரை,தெய்வம், மனிதனால், மனித உருவில் மட்டுமே, போற்றப்பட்டு, வழிபடப் பட்டு,ஏன் கற்பனை செய்யப்பட்டு அல்லது சித்தரிக்கப் பட்டு வந்துள்ளது.மனிதர்கள், தெய்வத்தை அமானுஷ்யமான வலிமை, ஞானம்,ப்ரேமை மற்றும் கருணை கொண்ட ஒரு மனிதனாக எளிதாகக் கற்பனை செய்து கொள்கிறார்கள்.தெய்வத்தின் அருளால், குருடனைப் பார்க்க வைக்கவும், முடவனை நடக்க வைக்கவும், ஊமையைப் பேச வைக்கவும் முடியும். வெறும் ஒரே ஒரு ஸ்பரிசத்தினால், இறைவன், கடந்த கால பாவங்களைத் தூள்தூளாக்கி, சாந்தி, சந்தோஷங்களுக்கான ஆதாரத்தை நிலை நாட்ட வல்லவனாவான்.