இவ்வளவு சிறிய வார்த்தைகளான, ராமா, சாய் அல்லது கிருஷ்ணா ஆகியவை, உங்களை இந்த கரை காண முடியாத பவசாகரத்தை எவ்வாறு கடக்கச் செய்ய முடியும் என நீங்கள் சந்தேகப் படக் கூடும்.மனிதர்கள் பரந்த விரிந்த சமுத்திரத்தை, ஒரு சிறிய தோணியைக் கொண்டு கடந்து விடுகிறார்கள்; அடர்ந்த கானகத்தில், தங்கள் கைகளில் ஏந்தியுள்ள சிறு விளக்குகளைக் கொண்டு, நடந்து சென்று விடுகிறார்கள்.இறை நாமம், இன்னும் சிறியதான ப்ரணவமான ஓம் கூட, அளவற்ற ஆற்றல்களைக் கொண்டதாகும். தோணி, கடலளவு பெரியதாக இருக்க வேண்டிய அவசியமில்லை. இறை நாமஸ்மரணை என்பது நிலத்தடி நீரை, எடுப்பதற்காக ஆழ்துளைக் கிணற்றைத் தோண்டுவது போன்றது; பளிங்குக் கல்லிலிருந்து, உள்ளிருக்கும், இறை ரூபத்தை வெளிக் கொணர வல்ல, உளி அடியைப் போன்றது. வெளி உறையை உடையுங்கள்; இறைவன் தோன்றுவான்; பக்த ப்ரஹலாதன் தன் தந்தையிடம் கூறியதைப் போல, தூணைப் பிளந்திடுங்கள்; அதில் என்றும் உறைந்திருக்கும் இறைவன் வெளி வந்திடுவான். கடையுங்கள்; பாலில் மறைந்திருக்கும் வெண்ணையை, நீங்கள் கண் முன்னால் கொண்டு வருவீர்கள்.