தெய்வீக வாழ்க்கை என்பது, நாம் வளர்த்துக் கொள்ள வேண்டிய, ஸத்வ குணத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டது.ஆரோக்யம்,வலிமை,இதமான உணர்வு மற்றும் செயலாற்றுவதில் ஊக்கம் –ஆகியவற்றை வளர்க்கும் சாத்வீக உணர்வின் மூலம் மட்டுமே, இந்த குணத்தை உருவாக்க முடியும். ஊட்டச் சத்து குறைவானவர்கள் மற்றும் பலஹீனர்களுக்கு, ஆன்மீக ரசத்தை பகிர்ந்தளிப்பதால் எந்தப் பயனும் இல்லை;உறுதியான நம்பிக்கைகளை ஏற்று, உயர்ந்த இலட்சியங்களைக் காக்கும் அளவிற்கு , அவர்களை வலுவானவர்களாக ஆக்குங்கள். உடலியலான பசியை, எளிய சாத்வீகமான உணவினால், முதலில், திருப்திப் படுத்த வேண்டும். அதன் பின் உங்களுக்கு மிகவும் பிடித்தமான இறைவனின் நாமத்தை ஸ்மரணை செய்யுங்கள்.அந்த நாமத்தை சாதாரணமாக எடுத்துக் கொள்ளாதீர்கள்; தானம் வேண்டி வரும் பிச்சைக் காரரின் உதடுகளிலிருந்தே கூட அந்த இறைநாமத்தை நீங்கள் கேட்டாலும், அதனை மதியுங்கள். அந்த நாமத்தை உச்சரிப்பவர் நல்லவராக இல்லா விட்டாலும் அல்லது அவரது நோக்கம் நல்லதாக இல்லா விட்டாலும், அந்த இறை நாமத்தை ஏளனம் செய்யாதீர்கள் ; ஏனெனில், அதன் பரிசுத்தத்தை ஒருபோதும் சீர்குலைக்க முடியாது. இறைவனது நாமத்தை நினைவு படுத்தியதற்காக, அவர்களுக்கு நன்றி கூறி விட்டு, உங்கள் வழியில் செல்லுங்கள். எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, இறைவனை அழைப்பவர்களைக் கண்டு பரிகசிக்கவோ, அதைரியப்படுத்தவோ செய்யாதீர்கள்.