இந்த உலகனைத்தும், அதில் உள்ள பொருட்களும் ப்ரேம பந்தத்தினால் ஒன்றுக்கொன்று சம்பந்தப் பட்டவை. ப்ரேமையே மனித குலத்தை ஒன்றாக இணைக்கிறது.இந்த உலகம் ப்ரேமை இன்றி இருக்க முடியாது.அன்பே இறைவன்; அவன் ஒவ்வொருவரின் இதயத்திலும் வீற்றிருக்கிறான். அன்பே ஒவ்வொரு மனிதனின் இயல்பான சொத்தாகும்.வாழ்க்கை எனும் மரத்தின் பழமே அன்பு. நீங்கள் அந்த இனிய பழத்தை சுவைப்பதற்கு முன் சில தடைகளைக் கடந்தாக வேண்டும்.நீங்கள் முதலில் அதன் தோலையும், பட்டையையும் நீக்கி விட்டு, கொட்டையை எறிந்து விட வேண்டும். அதைப் போலவே, அன்பு எனும் பழத்தை மூடி இருப்பது அஹங்காரம் எனும் தடியான தோலே. இந்த ‘’ நான் மற்றும் எனது’’ என்ற தோலை உரித்து நீக்கி விட வேண்டும். பின்னர் நீங்கள் அந்த இனிமையான பழத்தையும்,சத்தான சாறையும் சுவைக்கலாம். தூய அன்புடன் நீங்கள் இறைவனுடன் ஒன்றிணைய வேண்டும். அன்பின் பாதையே இறைவனை உணர்வதற்கான நேரான வழியாகும். வேதங்கள் இறைவனை, ‘’ ரஸோவை ஸஹ ‘’ – தலை சிறந்த இனிமையான சாரம் என வர்ணிக்கின்றன. இந்த வாழ்க்கை எனும் பயணத்தில், ‘’ நானிலிருந்து,’’ ‘’ நாமுக்கும்,’’ பின் அங்கிருந்து, ‘’ அவனுக்கும் ( இறைவன்) ‘’ முன்னேறப் பாடுபடுங்கள்.