இறைவன் பால் அன்பு கொள்வதே பக்தியாகும். பக்தி என்பது தர்க்க அறிவுக்கு உட்பட்டதோ, ஸ்தூலமான ஒன்றோ அல்ல - அது இதயத்திலிருந்து ஊற்றெடுத்து வரும் ஒரு உள்ளார்ந்த அனுபவமாகும்.உங்கள் சிந்தனை எப்படியோ, நீங்கள் அப்படியே. எனவே, உங்கள் இதயம், நற்சிந்தனைகளால் நிரம்பி இருக்க வேண்டும். உங்களது புலன்கள் நற்செயல்களில் ஈடுபட்டு இருக்க வேண்டும். உங்கள் திருஷ்டி இறைவனை நோக்கித் திரும்பும் போது,இந்த சிருஷ்டி அனைத்தும் தெய்வீக ஸ்வரூபங்களாகத் தோன்றும்.உங்கள் கண்களில் ஒரு பிரச்சனை இருந்தால், உங்களுக்கு திரிந்த அல்ல தெளிவற்ற பார்வை இருக்கும். அவை சரி செய்யப் பட்டு,நீங்கள் சரியான மூக்குக் கண்ணாடிகளை அணிந்து கொண்டால்,நீங்கள் அனைத்தையும் தெளிவாகக் காண முடியும்.இந்த பிரபஞ்சத்தில் உள்ள அனைத்தும் இறைவனின் மாட்சிமைக்கு அத்தாட்சி அளிக்கின்றன. ஒவ்வொரு அனுபவத்தையும் இறைவன் அளிக்கும் பரிசாக கருதுவதற்குக் கற்றுக் கொள்ளுங்கள்.உங்களது இதயங்கள் இறைவன் பால் கொண்ட அன்பால் நிரம்பியிருக்கும் போது,உங்களது உணர்வுகள் அனைத்தும் அன்பால் பரிசுத்தமடைந்து,விரும்பத் தகாத சிந்தனைகள் அனைத்தும் தானாகவே விலகி விடுகின்றன. பெரும்பாலும், பக்தர்கள் இறைவனை, அவர்களது தூய மற்றும் சாந்தமான இதயங்களில் வந்து உறையுமாறு வேண்டுகின்றனர். இதயம் தூய்மையற்றதாக இருக்குமானால், பின்னர் அங்கு இறைவனுக்கு இடமில்லை.