இருக்க இடம், உடுக்க உடை, உண்ண உணவு ஆகியவற்றை அளிப்பது பௌதீகமான சுகத்தைத் தருகிறது; திறன்கள் மற்றும் உலகியலானவற்றைப் பற்றிய கல்வி அறிவு, வாழ்க்கை நடத்துவதற்கான பொருள் ஈட்ட வழி வகுக்கும். ஆனால், நமது பண்டைய சாஸ்திரங்கள், -ந சுகாத் லப்யதே சுகம் – உண்மையான மற்றும் நிலையான சுகத்தை பௌதீகமான சுகத்தால் பெற முடியாது என பறைசாற்றுகின்றன. உங்களது அனைத்து சிந்தனை, சொல் மற்றும் செயல்களை வழி நடத்தும் ஒரு உயர்ந்த சக்தியான இறைவன் பால் நம்பிக்கை கொண்டு,மனதைக் கட்டுப் படுத்துவதால் மட்டுமே, வாழ்வின் ஏற்றத் தாழ்வுகளால் அசைக்க முடியாத,குறையாத மற்றும் மாறாத சுகத்தைப் பெற முடியும். ஒவ்வொரு ஜீவராசியும் இந்தப் பாதையில் நடந்து, எந்த பாதிப்பும் இன்றி முன்னேறுவதற்கு, இந்த ஆன்மீக விழிப்புணர்வின் ஜோதி ஏற்றிப் போஷிக்கப் பட வேண்டும். மறைநூல்கள், அந்த நிரந்தரமான சுகத்தை, கடமையை, வழிபாடாகச் செய்வதன் மூலமும், நீங்கள் பெற முடியும் என்றும் அறிவிக்கின்றன. கடமையை அர்ப்பணிப்பு உணர்வுடன் ஆற்றுவதால், உங்களது புத்தியிலிருந்து சந்தேகம் மற்றும் மாயையின் தூசிகள் நீக்கப்பட்டு , இந்த பிரபஞ்சத்தின் ஒருமை உங்களுக்குப் புலப்படுகிறது. உங்களது உடலே இறைவன் உறையும் ஆலயமாதலால், இதன் சூழ்நிலை இயல்பாகவே அனைத்து ஜீவராசிகளிடமும் கொள்ளும் ப்ரேமையால் நிரம்பி உள்ளது.